Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
522
ÖRNEFNI OG GOÐORÐ í RÁNGÁR ÞÍNGL
ein, kölluð Hoftorfa, og á lítil, er þar rennr lijá, kölluð Hofsá;
í torfunni sést enn merki fyrir hofrústinni, og eriengd þess
hér-um 50 fet, eii vídd þess verðr ekki sögð með vissu, því mold
heíir runnið á annan lángvegginn, þó er líkast það haíi verið
kringum 10 fet; það er líka gömul héraðssögn, að hoíið haíi liér
staðið, og þvi lield eg, að Jörundr, eða þeir Eyféllíngar, hafi
fengið iand vestan af landnámi Ásgeirs kneifar: Seljaland og
Tjarna land, og bygt bæinn Svertíngstaði á siéttunni niðr af
hof-inu, sem fyrir löngu er eydd af Markarfljóti. Skammt frá
Hoftorfu er íjallklettr einn, kaiiaðr Hrafnabjörg eða Svörtubjörg,
hvort sem nú kiettr þessi hefir átt nokkuð skylt við
bæjarnafn-ið, eða hann hefir keniit hann við Svertíng son sinn, sem
Land-náma nefnir, og honum líkiega heflr fæðzt á Svertingstöðum.
Landamerkið milli Seljalands og Sanda-landa er iíka svo
forn-mannalogt, bein sjónhendíng úr fjalli i sjó, og upp á fjallinu í
jökul, en þvi hafa þeir að líkindum iieizt ieitað á Ásgeir með
landið, að þeir hafa álitið iiann trúarvillíng eða trúarniðíng,
þeg-ar hann hafnaði sjálfráði blótum, og viljað því lielzt kreppa að
honum, eða koma honum úr héraði ef þeir gæti; þar til var
forsjálegast að reisa höfuð-hof sem vestast undir Eyjafjöllum,
því þá var eins liægt fyrir Landeyínga og Eljótshlíðínga að sækja
þángað, þá sem það vildu holdr, og að liofi Rángvollínga. —
Skömmu eptir 920 meina eg Ásgerðr fiafi gipzt forgeiri hörzka,
og fluzt að Holti, og Jörundr hafi þá komizt að Dals landi og
fiutt sig þángað, og bygt þá bæinn í Dal, en búið stiitta stuud
á Svertíngstöðum. J>að er varla ofainál, að Ásgerðr eða þeir
Holt-verjar hafa átt lilut í goðorðinu, og kannske Rauðfeilíngar líka.
Ásgerðr liefir samt haidið eptir nokkrum hiuta landnáms síns,
eða stóru-Merkr fandi, og sést það af Njálu; þar bjó þá Ketiii
Sigfússon, er átti forgerði, dóttur Njáis, og hefir hann tekið þá
jörð að erfð eptir Ásgorði, eða föður sinn, og þá er vel
skiljan-legt, að Njáli átti skóg í Rauðuskriðu saman við Gunnar, því
Rauðaskriða (Dímon) er enn landamerkja-hornsteinn jarðanna
Dais og stóru-Merkr, og hins vegar Fijótshliðar-jarðanna:
Ey-vindarmúla, Hiíðarenda og Teigs. £>að er ekki óhkt, að ítök,
er Holts staðr eignaði sér að fornu í Lánganesi, bæði skóg og
hag-beit, liaíi fyrstu undirrót sina þaðan, að Ásgerðr, eptir að hún
kom að Holti, liafi nýtt land þetta að nokkru, eða áskilið sér
þar selstöðu, eða ítak. — pað er líklegt, eptir að Jörundi’ komst
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
