Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
536 ÖRNEFNI OG GOÐORI) í RÁNGÁR 5ÍNGI.
hverra erinda sinna upp á Eángárveili, þó sagan geti þess ekki,
og það iiafi Mörðr njósnað, þogar hann gjörði þeim nöfnum orð,
að fara í fyrirsát við Eángá, því annars hefðu þeir Gunnar riðið
liið neðra skemmstu leið, inn með þverá og fyrir framan
Fljóts-hiíð, heim að Hlíðarenda. í Eyjum niðri (= Út-Landeyjum) hefir
þá að likindum verið slægjuland gott, og fiæði-engi fram með
Rángá, líkt og nú er Safamýri i Holtum slægjuland bezt i
þíng-inu, síðan Kángárnar féllu fyrir ofan pykkvabæinn út í pjórsá,
og vorið getr að Gunnar iiafi átt þar slægjuiand, eptir að þeir
bræðr brigðuðu til sín Móeiðarhvol.
Nokkru neðar en J>orgoirsvað er, mun jiað verið bafa, er þeir
hittust íngjaldr frá Keldum og Flosi, þá liann kom frá
brenn-unni, og þeir skutust á yfir ána.
Ofar með Rángá, nokkru fyrir ofan Keldr, eru dysjar tvær,
vestau megin hennar, og er önnur inimii, er sú litlu ofar eða
fjær ánni. Dysjar1 þessar eru nú blásnar rnjög, eins og landið
þar í kring, grjótið i þeim er vatnsorfið og auðsjáanlega borið
upp úr ánni. Á þessum stað við Rángá barðist Gunnar með
bræðrum sínum við Egil í Sandgili og þá undan
prihyrningi-í dysjum þessum hafa og fundizt mörg mannabein, fram að
þess-um tima, en nú er loptið búið að leysa þau fiest upp, þó
fund-ust í minni dysinni nokkrir jaxlar sumarið 1861; sú dysin, sem
fjær er ánni, hefir minni verið, som sagt var, og er ei ólíklegt,
að Egill og synir hans, og þeir bræðr undan prihyrningi, sem
féllu í bardaganum, liafi þar heygðir verið, og kannske pórir
austmaðr, mágr Egils. í dys þessari liafa fundizt bein af 5 eða
6 mönnum, en fleiri i hinni. í kríngum 1780 reið Jón
ísleiks-son fálkafángari, sem þá bjó i Árkvörn í Fljótshlíð og siðar á
Eyvindarmúla, út á Rángárvelli til fálkaveiða, þá kom hann að
dysjum þessum og skoðaði þær, og þá sá hann þar mörg
manna-bein, sem þá voru að blása upp úr dysjunum; þar sá hann i
minni dysinni höfuðskel, er iionum þótti stór vera, og sagði þa
við sjálfan sig: (lgaman væri nú að vita, hver þessa höfuðskel
liefir átt, og þess óska eg nú: eg vissi það"; svo rótaði hann
sandi yfir boin þau, er hann sá upp blásin, og settist svo niðr
þar rétt hjá, og var að hugsa um bardagann, þá seig að honum
svefnhöfgi, og dreymdi hann, að lionum þókti maðr koma að ser,
’) Höf. segir: ilys — dysin — dysinni — dysur — dysum — dysununi.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
