Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
598 tJM ÍSLENZK MANNANÖFN.
635
náðu optast mikilli útbreiðslu, eins og sjá má af Guðmundar og
Jóns nafni.
88. -liöi hefir verið haft fyrir viðlið í 4 samsettum
karl-mannanðfnum: Hafliði, Vestliði, Sumarliði, Vetrliði1). J>essi
við-liðr er dreginn af sagnorðinu Uða s. s. fara, halda áfram. og
því er lík þýðing í -liði og -fari, Vestliði er þá sá, sem fer
vestr, og Sumarliði sá, sem er á ferð á sumrum, og hafa þessi
nöfn að líkindum verið í fyrstunni höfð um víkinga, er einatt
herjuðu (á sumrum) um Vestrlönd (Suðreyjar og Irland), enda
eru víkingamir stundum kallaðir beinlínis »Sumarliðar« í
vest-ræuum árbókum (Chrou. Pict. um árin 954—962: »Classi
Sumar-lidiorum occisi sunt<). Sumarliða-nafnið var og altítt hjá
Norð-mönnum á Vestrlöndum (svo hét t. d. elzti sonr Sigurðar
Hlöðverssonar Orkneyjajarls, Hkr. 323., Öl. s. h. 9ir). k.) og
hélzt þar við lengi fram eptir öldum. Vetrliði hefir, ef til vill,
getað táknað víking i vetrarsetu, en hitt er víst, að björninn
var nefndr vetrliði (þegar hann lá í híði sínu?, enda má vel
vera, að hann hafi líka verið nefndr sumarliði, þegar hann var
á kreiki á sumrum, og sumarvíkingiuum verið síðan jafnað við
hann, en aptr hafi víkingi þeim, er »ísinn hafði elt á land« og
varð að »una þar vetrinum kalda«, verið jafnað við björn í
híði). Af þessum nöfuum tiðkast nú ekki önnur hjá oss, en
Hafliði og Sumarliði, og er þó hvorugt algengt.
89. -linn. í fornöld tíðkuðust ýms samsett kvennanöfn,
sem enduðust á -linn, á þýzku -liud (í latneskum ritum -lindis
og -linda), og þykir mér vat’asamt, hvort það sé sama orð
og lind á voru máli (o: linditré eða vatnslind), því að það orð
verðr aldrei að linn, heldr er hitt ef til vill líklegra, að -linn
sé stofninn í linnr (ormr, höggormr, dreki), og má það að vísu
virðast kynlegt, að slíkt orð skuli vera notað til kvennanafna,
en þó eru þess eigi allfá dæmi, að fornskáldin hafa jafnað
hin-um leiptrandi augum kappa og tignarmanna við ormsaugu (svo
sem þá er drotning Níðaðar segir um Völund: »ámun eru augu |
ormi þeim enum frána«, Völ.kv. 17. eða Sighvatr skáld kallar
augu Óiafs helga »ormfrán« Hkr. 491), og í Rígsþ. stendr svo
um ættföður hermanna og konunga: »Svein ól Móðir [ silki vafði |
1 Nöfn þessi munu lítt eða ekki hafa tíökazt með Dönum og Svíum,
en aptr íinnast hjá þeim fáein nöfn með viðliðnum -fari: t. d.
Náttfari (0. N.), Véfari (Dietr., Rv.).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
