Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
682
UM ÍSLENZK. MANNANÖFN.
grannr, og því finnast á Englandi önnur eins nöfn og purcytel,
furstan, |>urgot o. s. frv., með því að það voru helzt Danir, er
settust að á Englandi á vikinga-öldinni. En þegar fram liðu
stundir, breyttu Danir »Thur-« opt i »Thru« eða »Tru-«
(»Tro-«), og sögðu t. d. Trugils eða Trogils (Troels) fyrir
Thur-gils, Thrugunna fyrir Thurgunna o. s. frv. Svíar virðast hafa
tekið þetta eptir Dönum að nokkru leyti, en optar breyttu þeir
»Thur-« í »Thyr-« og sögðu t. d. Thyrger fyrir Thurgeir,
Thyr-gils fyrir Thurgils, og svo er hinn nafnfrægi forgils Knútsson
stallari opt nefndr í bréfum (á latn. Thyrgillus, sbr. og f>yrvi
(<= J>yri) fyrir f>órvé). J>egar »pörrt er haft fyrir viðiið,
breyt-ist það stundum i -dórr, einkum þegar forliðrinn endast á
lin-staf (l eða n), t. d. Halldórr, Steindórr, og stundum felir þ eða
d burt, eins og í Arnórr (o: Arnþórr). Hið sama er um sum
af þeim kvennanöfnum, þar sem -þóra er viðliðr, t. d. Halldóra.
f>ó er nú sagt og ritað Arnþóra, en fornmenn virðast hafa sagt
og ritað Arnóra (sbr. Ln.). Bergþórr og Bergþóra eru óbreytt
nú sem fyrr (þó er ritað Bergdórr í Sturl.). Öli þessi
f>órs-nöfn eru einkar þjóðleg og ætti með engu móti að leggjast niðr,
enda eru mörg þeirra með hinum algengari mannanöfnum vor
á meðal, t. d. Halldór, |>órarinn, f>órðr, f>orkell, |>orlákr, [-]?or-leifr,-] {+]?or-
leifr,+} f>orsteinn, |>orvaldr; fóra, Halldóra, f>orbjörg, |>órdís,
f>or-gerðr, fórunn, puríðr.
160. þrúðr er valkyrjuheiti í Grímnismálum, og svo er
nefnd dóttir J>órs og Sifjar, og er hún talin með Ásynjum.
Nafnið virðist skylt lýsingarorðinu þrúðigr o: sterkr, öflugr,
mátt-ugr, og er eptirtektarvert, að bústaðr eða ríki f>órs heitir
f>rúð-heimr (Grímn. 4. er.) eða f>rúðvangr (Sn. E.), og í Lokas. 57.
og 59. kallar hann sjálfr hamar sinn prúðhamar (o: hinn
mátt-uga hamar). Nafn þetta var bæði haft ósamsett, og eins fyrir
viðlið í samsettum kvennanöfnum, eins og fleiri Valkyrju- og
Ásynju-heiti, en þó virðast nöfn af þessum stofni hvergi nærri
hafa verið svo algeng á Norðrlöndum sem hjá |>jóðverjum, því
að þar finst viðliðrinn -drud (drut, -trud) í mesta fjölda
kvenna-nafna, t. d. Amaldrud, Folkdrud, Gerdrud, Ingedrud, liagandrud,
Rotrud o. fl., enda var sami stofn líka hafðr fyrir forlið hjá
þeim, einnig i karlmannanöfnum, t. d. Drutprecht, Thrudgis
o. s. frv., en til slíks eru engin dæmi hjá oss, nema
jötuns-nafnið þrúðgeimir. Hjá Forn-Englum finnast Cyneþryð, Ósþryð,
Æðelþryð, Ælfþryð, Dryhthelm o. fl. Hér á landi finnast varla
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>