Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
(4
UM ÍSLENDINGA SÖGU
áður haldið fram um þátt Sturlu í safninu. Hefur dr.
Kálund fallizt á, að rekja megi sögu um Gizur og
Skag-firðinga, er safnandi hafi fylgt öðrum þræði frá 12. kap.
í íslendinga sögu og til loka Sturlungu.1) Á sama máli
er E. Mogk2) og Benedikt Sveinsson, er gefið liefur út
síðara helming Sturlungu og ritað formála fyrir.3)
Aftur á móti er dr. Finnur Jónsson algerlega
ósam-dóma BMÓ um Islendinga sögu. Telur hann fráleitt,
að rekja megi leifar af sögu um Gizur í Sturlungu.
Hann ætlar, að íslendinga saga taki til aftur, þegar
Þórðar sögu er lokið, en það sé um 1250, og fylgi
safn-andi íslendinga sögu þaðan frá, auk Svinfellinga
sögu.4) Hann er og á því, eins og BMÓ, að Sturla liafi
ekki látið við það sitja, að rita íslendinga sögu, heldur
liafi liann ritað upp og aukið á ýmsan hátt eldri sögur
og skeytt þeim framan við sögu sina. Þessar sögur sé:
Landnáma, Ivristni saga, Þorgils saga og Hafliða og
fleiri sögur, þ. e. þær sögur i Sturlungu, sem safnandi
hefur ekki aukið inn i safnið.5) Þar á hann við Sturlu
sögu,0) en ekki ættartölurnar, Prestssögu Guðmundar
Arasonar, Guðmundar sögu dýra og Hrafns sögu,7) og
því síður við Þórðar sögu lcakala og Svinfellinga sögu.
Þó að rannsókn B. M. Ólsens hafi brugðið ljósi yfir
fjölmörg viðfangsefni i Sturlungu, svo að miklu fremur
má lieimfæra til hans þann vitnisburð, sem hann gefur
Guðbrandi Vigfússyni, „að liann einn liefur gert meira
en allir fyrirrennarar lians til að sýna, hvernig
Sturl-unga er samsett og til orðin,"8) þá eru allmörg
vafa-atriði, sem ekki liafa verið skýrð til fulls. Að likindum
verður aldrei leyst úr þeim öllum á þann hátt, að ekki
verði um deilt, til þess eru heimildirnar of fáar og
ó-fullnægjandi. Þó er ekki vonlaust um, að ný rannsókn
geti greitt betur úr heimildum Sturlungu heldur en
1) Aarböger 1901, bls. 290, og viða í útgáfu hans af Sturlungu.
— 2) í Paul: Grundriss der germ. Pliilologie, 2. útg. II. 1, bls. 786.
— 3) Sturlunga saga IV, Rvk 1915, bls. xx. — 4) Den oldnorske og
oldislandske Litteraturs Historie, 2. útg. II, 730—733. — 5) s. st.
bls. 548—549, 571—572, 718—719. — 6) s. st. bls. 551. — 7) s. st.
bls. 723—724. — 8) Safn III, 205.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
