Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
(6
UM ÍSLENDINGA SÖGU
Líkt má segja um annan vitnisburð um aldur
sagna, sem stendur i formála Snorra Sturlusonar firir
liinni sjerstöku Ólafs sögu lielga (sem gefin er út i
Kristianiu 1853 og í Fms. 4.—5. b.). Formáli jjessi er i
öllum aðalatriðum sama efnis og formáli Snorra firir
Heimskringlu, mart sagt með alveg sömu orðum, og
efnið er að skira frá þeim heimildum, sem höfundur
hafi filgt við samning Noregskonungasagna sinna og
meta sögulegt gildi jjessara heimilda. Alt sníst í
jjess-um forinála um Noregskonungasögur eingöngu. Siðari
kafli formálans beinist að þvi að sína, hvert gildi
munnlegar sögusagnir, sem lengi liafa geimst i manna
minni, liafi gagnvart ])eini samtiða heimildum, sem
felast i kvæðum fornskálda um Noregskonunga, og
höfundur lcemst að þeirri niðurstöðu, að
skáldakvæð-in sjeu þingri á metunum og áreiðanlegri enn
munn-iegar sagnir um löngu horfna tíma. Og i jjessu
sam-bandi segir höfundur:
„Þat var meir en 2 liundruð vetra tólfræð, er
ís-land var bygt, áðr menn tæki hér sögur at rita, olc var
þat löng ævi ok vant, at sÖgur liefði eigi gengizt
í munni, ef eigi væri kvæði bæði forn ok ný, jiau er
menn tæki jjar af sannindi fræðinnar."
Þessi vitnisburður um, hvenær Islendingar fóru
first að rita sögur, er ekki sprottinn af áhuga á
bók-mentasögu Islendinga, heldur kemur liann að eins
fram ósjálfrátt seni einn liður i röksemdaleiðslu
höf-undarins firir þvi, að meira sje að marka samtiða
skáldakvæði enn gamlar sögusagnir.
Að minni skoðun á þessi vitnisburður ekki við
ís-lendingasögur jjær, er gerast á söguöldinni, heldur
sjerstaklega við Noregskonungasögur, jivi að höfundur
hefur jiær alstaðar firir augum i formálanum. Þetta
sjest meðal annars á því, að liöfundur setur j>essar
sögur á móti skáldakvæðunum, og á ])ar sjerstaklega
við liirðskálda kvæði til Noregskonunga, eins og sjest
])ar sem höfundur talar um kvæði, kveðin „fvrir sjálf-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
