Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
28
UM ÍSLEN’DINGASÖGUR 82
d. á orðum Njáls, þegar þeir Ásgrimr Elliða-Grimsson
koma bónleiðir til búðar hans: „Búit arki at auðnu,
til livers sem draga vill" (Nj., 120 k.), eða orðum
Þór-halls i Reykdælu, k. 629: „ferr þá sem auðit verðr",
eða orðum Þorsteins i Gunnlaugs sögu (4. k.): „veltr
]>angat se.m verða vill um flesta hluti".
Þegar Áskell vitir Vémund kögur frænda sinn firir
óspektir lians, afsakar Vémundr sig með þessum
orð-um: „kvað livern sínum forlögum fylgja verða,. . . ok . . .
þá mun hverr deyja, er feigr er" (Reykd., 6. k.
niður-lagið). Sama liugsun kemur fram i málshættinum
„eigi má feigum forða", sem Harðar saga leggur i munn
Helgu, þegar Hörðr, maður hennar, gengur i greipar
ó-vinunx sínunx (Harðar saga, 35. k., bls. 103). Þegar Njáll
gengur inn í lxúsin á Bergþórslxvoli og vill ekki verjast
þeinx Flosa úti, tekur Skarpheðinn það senx merki þess,
að Njáll sje feigur. Lik lxugsun kemur fram i
orðslcviðn-unx „hverjum bergr nokkut, er eigi er feigr" (Fóstbr., Hb.
k. 9, bls. 100) og „eigi nxá ófeigunx bella" (Heiðarv.
saga, Kálund, 40. bls.). Þetta var lífsskoðun lxinna fornu
vikinga, og var lxún þeim ein Ixin sterkasta lxvöt til
góðrar framgöngu í orustum. Vjer sjáum, að hún
stendur enn i fullum blónxa í Noregi á 12. öldinni, þvi
að Sveri-ir konuxxgur notar sjer þessa orðskviði i
eggj-unai’ræðum til manna sinna á undan orustunni á
llu-völlum. Sverrir segir þar frá lxeilræðuixx bónda við son
sinn, senx fer í lxernað, á þessa leið: Bóndi segir:
„Hvernig myndir þú lxátta, ef þú kæmir í orrustu ok
vissir þú þat áðr, at þar skyldir þú falla?" Sonurinn
svarar: „Hvat væri þá við at sparast at lxöggva á tvær
hendr?" Karl mælti: „Nú kynni nokkurr maðr þat at
segja þér með sannleik, at ’þú skyldir eigi þar falla?"
Sonur svarar: „Hvat væri þá at hlífast við at ganga
franx sem bezt?" Karl mælti: „í hverri orrustu senx þú
ert staddr, þá mun vera annathvárt, at þú munt falla
eða braut komast, ok ver þú fyrir þvi djarfr, at alt
er áðr skapat. Ekki kenxr ófeigum í hel, ok ekki
má feigum forða — i flótta er fall verst". Og sanxa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
