Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
r r
Hávarðar saga Isfirðings eða Isfirðing’a saga.
Saga þessi er nú þvi miður ekki til nema í
pappirs-handritum, fremur Ijelegum, sem öll virðast stafa frá
sama skinnliandriti, og eru þó tvær gerðir af sögunni,
önnur stærri, hin minni. Af þeim er liin stærri
upp-liaflegri, minni gerðin hefur haft Landnámu til
hlið-sjónar og tekið þaðan imsar leiðrjettingar, enn er
ann-ars ekki annað enn stærri sagan dálitið stitt, einkum
að þvi leiti sem flestum visum er slept.
Söguhetjan Hávarðr halti er gamall vikingur, sem
hefur særst i hnjeskelina á vikingaferðum sinum og
gengur haltur siðan. Sagan telur liann hafa verið af
góðum ættum, en rekur þó ekki framætt hans, og
sama er að segja um Landnámu, þar sem hún getur
um Hávarð. Meira segir sagan ekki af ingri árum
Há-varðs, og er óþarfi að hneixlast á því, eins og Finnur
Jónsson gerir, þvi að aðalefni sögunnar er að segja frá
liefnd þeirri, sem Hávarðr tók eftir víg sonar sins,
Ólafs hjarnyls. Hávarðr hir að Blámiri i Laugardal, á
tanganum, sem skagar út i ísafjarðardjúp að
vestan-verðu milli Skötufjarðar og Mjóafjarðar. Móðir Ólafs,
kona Hávarðs, Jieitir Bjargey, vitur kona og skörungur
hinn mesti, eftir þvi sem sagan lisir lienni. Ekki rekur
sagan lieldur framætt Bjargeyjar, enn það gerir
Land-náma, sem segir, að liún liafi verið Valbrandsdóttir,
Eyvindarsonar knés landnámsmanns, sem nam
Álfta-fjörð og Seiðisfjörð (er ganga til suðurs af
ísafjarðar-djúpi); á sama stað1) telur Landnáma (Sturlubók og
1) Útg. 1843 á 149. bls. — II. p„ 29. k.; F. J. Stb., 148 k„ Hl)„ 119 k.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
