Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Et lite karfolk
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
pe
Et lite karfolk 89
ulte og kastet sig mot veggen, så det knaket —
— men inne var det lunt og godt, og Gullaug
var så lett og glad tilsinns — — —. Men — tro
hvordan hadde Tater-Malena det nu? Og den
vesle ungen hennes? Hun tenkte på de arme
krokene så ofte nu om dagen. — — — Så for-
skjellig en lodd hennes EFigill og omstreiferungen
hadde! De var visst nede i dalen ennu. — —
Hun Malena måtte vel bli litt sterkere før de
kunde fare videre — — hun hadde hørt de
våget sig ikke over Rørosfjellene lel — — men
de tenkte visst å ta tømmerveiene over til Ren-
dalen — — — å — for et liv slik farende fant
hadde!
Men — der ser hun jo et følge nede ved lande-
veien!
Du skal se det er dem. — — —
Ja — såmen — Fante-Lars i spissen med
kjelken — så Malena med ungen på armen —
— og to halvvoksne unger og en finnhund
sluttet troppen!
Gullaug kastet på sig sjalet og kutet ned til
landeveien — — hun var da nøid om å få dem
inn på en kopp kaffe lel. — — — Eigill og
jenten var jo døpt i samme vannet! — — —
De vilde nok mere enn gjerne få varme sig,
tynnklædde og forfrosne som de var. — — —
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
