Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Et lite karfolk
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Et lite karfolk 9!
— — — Snart skulde de avsted — — — og
Gullaug hadde så ondt — så ondt av dem — —
og veslejenten som skulde ut i dette sure, fæle
været!
Et bløtt lite ullteppe hadde Gullaug liggende
— — skulde hun forære det til Tater-Malena
tro?
Det var tenkt til han Eigill — nytt og fint
var det.
Det stod en liten kamp i hennes indre.
Det var mest for fint for slike folk — — flun-
kende nytt som det var. — — —
Hun så bort på Figill — — han lå 1 sin varme
vugge — i lune hus — sund og frisk. — — —
Malenas lille jente var spe og skrall — — —
ut i storm og sne — over fjell og skog og ende-
løse vidder. — — —
Hun lukket op kisten og tok frem teppet. — —
«Dåpsforæring til jenten din», smilte Gullaug.
Tater-Malenas store forbausede øine vandret
fra Gullaug og til teppet og til Gullaug igjen.
Var det råd? — — mente hun virkelig å gi
det bort?
«Gud signe dig og gutten din for så stor en
gave», en takkens tåre rant ned av Malenas
barkete kinn.
«Jeg vil minnes dig alle dager for kjem |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
