- Project Runeberg -  Tilhi. Kuvalinnen sanomalehti lapsille ja nuorisolle / N:o 1-24. 1886 /
143

(1884-1886)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

143 <$-

lUrt o muhita iii y 11 iirin JHatistn
jix JUijUärin iiliiunstn.

I.

äRitctt DJfy II iirin «Otatti ja IDhilläriu

^iiiita uäfimnt mtjlhjn alaf crra^fa
haltijan.

2J,’|tjlläviu 3)fii»a oli pieni, puitapoSfU
ncii tytön tljllcrö, jolla oli joina, tij=
fjljcnläntii nenaiiuipiiira ja firtfaat, ruöfcat
filuifit. £äncu mcljenjä oli mtjlhuiu SOfatti,
joufa tuffa oli airoau tul)fan()ariuaa ja
filniät niin (cmpeät ja rcljdlifct, että »ai
leäntauuiu niuuijetli aina niityin ilofjcen
fat-fcti, fun !D?atti l)äncllc fcjäijin uiarjoja
tuobeGjaan fatjcli niamfcltia juovaan jil«
miiu.

2D?atti ojaji ijän fauSja tafoa mtjllyu»
fimcä; (jän ojaji InSfea lMjflljn jauljamaan,
panna intydtyn julfuun, ja Ijän fun luaau
htypptyötenjä iuiiliijä Ijicroi jauljoja, tunfi
foljta, olimatfo ne fclmollijia
puurojau-lioifji. Siffipä tynn jaifiu aina ijän
vuo-falcmolla olleöfa pitää niljllärin mirfaa.
i’fati’?ta tuntui niin joutalta uMua jalat
riötiejä uitylltyiifetyällä ja fatjctla foSfa
tuutista jtyluät loppuiji. STuntui jiiuä SDta*
titfta hiin olifi fjäit ollut jo tytyttunfin aU
fauiiefl. Kun fitten ajoi mtyflymieö fuor»
minecn mäestä alaö ja fyfyi mylläriä, aö=
tui SDiatti fäbet tyoujuutaöfuiSja
fyunyf–fellc maStaau ja fäefi miestä fautamaan
jätit jijälle. SLMcläpä foctti SDJatti jätin
poljjaSta auttaafin, joS intydtymietyen oli
liian maifca jaaba ttyuutyrin jättiä jel»
fääujä.

2)tiira je taaö jofa aamu tafaifi mljfe
Itjulattij», ajoi aina porfaat uloS mtyls
lystä, f.n? pyrtimät fiune jauljoja jtjömään,
ja fantoi ifäu ruumipenfin alta Ijöijlan»
lastut piitynaau povfaittcu alle. fillä niillä
piti aiiu olla pehmeä, puhtoinen fija. Suu
fitten ifä mittafi jymiä tulli arfiiöta fäf»
tiili, oli ’Jftiiita aina fäfiupitäjäuä. Äalj’
bcöta ’o’;ti piti Diiina hifillään tiinni,
mutta !olmaiiiit6ta foljti pantiin jäfiu
reuna juuljun, ja fiitnpS olimatfin SDtiiuan
etuljampaat maljmat ja maltoijct „fuin fuu*
fanait munat". Öjajimatpa SDiiina ja
SJIatti tcljbä paljon muitafin aöfareita,
mutta uäittä omat tärfcimmät myllärin
lapfille.

fferran olimat SDlatti ja 3Hiina tj^beöfri
mljlltjä tafaifemaSfa. Oli toiminen aamu»
hämärä; mtjHijn*iffunat olimat jääsjä ja
tniffi nätylti niin rtimmallifcu Ijimmcältfi
ja fatiimaiicttn. Oltiin miclä päällifeffi
nUjlliju alaferraefa, joöfa on Ijaniina3pljö=
rat, filjtifculot, njhnuutjlltju tuulifiimet,
tanimct ja fnifcnmoifet fummallifet rafen»
nuffet, joisfa haltijat Ijljmin miiljttjtj. SJZalti
fe lapion marrcUä FoliSteli toniiijauljoja
fatoöta, mutta lUltiiia, jolla oli norja Ijan*
hntpnjuincu (uuta, lafaista ficppafi
mtjl-llju=fiipiä. §)()t’iittiii fiipi liifaljti.

„.§ui!" buufi iÖiiiua ja Ijuppäfi
fuiit-päin fcdfclfS lattiaa olemaan jautjofafaau.
-„2icllä on UJiefiintiu haltija, täällä 011
aina Ijaltijoita".

,,öifä ole!" fanoi SDiarti ja tijöufi fov*
iDdtattinfa päälaelleen. „2>?eibäit mljlltjtffä
ci ote ()a(tijoita, niin ifä fanoi".

„9täfipä vaatariu SInuatin täällä Ijav^
maan haltijan", mafuutti SUIiina.

^aatariu Siiman filmät tjaaroimat",
tuuman 2Jfatti.

»SJiiuä menen futfuniaan ifää", hätäili
»Wiina.

„2ltä turhia", fanoi fflfritti. — „3oS
fietlä olijifin haltija, uiiti mittä cu us to
enueufuit näen. — Suomalainen ci nöfo
cnueutuu foittna!" niulifi SÖfatti, futi HU
pefi fiipitammca foljti. ^fineftä tuntui
niin fomalta olla oifciu uvhoUiitcu, fillä
ifäfin oli urholtiucn eitä usfonut oleman
haltijoita.

9?l)t liifaljti taaö fiipi, ja fiimen tafaa
fiuilui fuinmaltincii ääni.

„$)uitj!" huufi 2)?atli ja tuli alaS fa
maa tietä tuin SDfiiuafin.

3a filloiu 5D?iina mtjllljn alafcrraSta
fäpälnniäfecn ja SDiatti peräSfä.

„3fä, ifä!" Ijuufi 3ttiino. „aJiljlltju fii=
mcit tafana on haltijo, liifutti [iipcä, ja
niinä pcläSttjin niin tjifmcäöti, ja fitten
meni SHatti fatjoinaan ja Ijaltija firfaji "
„Ohol)!" fanoi ijä, „onfo fe nicibäu
SDfattifin faauut jäuiffculjoiifut jalfcianfa?
SOicunääiipäö fatjomaaii, mitä fe ficllä
(ap-fia narraa."

Sitten mentiin portaita aloS, 3Jiiinon
ftjbän (pamppaili, mutta Slfatti oli urljof;
liucn^fuiu aifainics.

3fä otti lapion fätecufä ja folisti nit)I*
Iljn fiipeä.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Oct 18 16:56:57 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/tilhi/1886/0147.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free