- Project Runeberg -  Upsala Universitets Årsskrift / 1864 /
103

Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

FR rd RR RN Mn, 2

De Choöphoris Aesch. ct Electris Sopb. atque Eurip. 103

Vituperarunt multi!) Sophoclem, quod Electram foris, quum la-
mentationes intus vulnerat matris audivisset miserabiles, a fratre po-
Sophocles p. 4; Platuer. 1.1. op. I9 sqq. Libker: die Sophokleische Theologie und
Fthik 1. op. 57, II. op. 68; Stacke: Andeutunvgen zu einer Aeschylischen Theologie
Jahrb. f. Philol. Supplementb. 1851. p 418 sqq.; J. A. Hartungi Aeschylos Eume-
niden p. 11: Fragment» p. 10; Hegeli Aesthetik V. III p. 366: Ehlingeri diss. de
Fati apud Sophoclem notione. indole, vi p. 20; Hagemanni diss. de Fato Sopbocl.
partie. I. p. 57—73; Neegelsbachii diss. de relig. Orestiam contiveutib. p. 4. 7;
Hoppei 1.1. p. 21.

4 De hac re ita disputat "Trahndorffius 1.1. op. 8: Ich kann es wohl begreifen,
dass ein tiefes leidenschaftliches Gewmäth, ber seinen Groll, der immer wieder
gereizt wird, brätend. die Erbitterung bis zum Muttermorde steigero, diesen vor-
bereiten, ja. vielleicht in einem Augenblicke, wo die Erbitterung aufs höchste ge-
stiegen ist. den Dolch selbst gegen die Mutter zichen kann; aber durchans nicht,
dass eine Tuchter, besonders nach einem Auftritt, wie der eben verlebte, bei dem
Geschrei der sterbenden Mutter diese Warte sollte sprechen können. Diese gleiche
Kraft des Hasses und der Liebe ist mir durcbans der Unwahrheit und Unnatur
verdächbtig, Sie könnte ein Gemäöth. inv welchem sie statt fände, nur zerreissen.
Ich kavu es daher dem Brouwer (Op. I. p. 157+ nicht verdenken, wenn er jenes
naisor u. s. w. för den plötzlichen Ausbruch leidenschaftlicher Wuth, gleichsam
fär einen voröbergehenden Wahusinn erklärt. Quid igitur” Meliusne moribus E-
lectre Sophocles cunsuluisset, si amore eam hoc loco ac misericordia matris motam
esse induxisset, ubi in ev erat. ut. quod tamdiu ei in optatis faisset, consequero-
tur. Nibil enim ante fratris reditum tam expetiisse eam videmus, quam ut poenas
parricidex per fratrem feliciter reducem quam celerrime patri persolverent scelere
dignas, nihil eam ad ultionem post patrewm vccisam antea neglexisse. Fratrem in
tuto collucarerat; de officio ulcisvendi eum semper commonuerat; ovdio parricidas
implacabili aperte erat persecuta; perpetuo patrem dolendo, quantum potuit, in iis
vindicaverat; sororem,. itidem ut se gereret, semper exhortata erat; nihil eam ne-
que preces amicarum nec monita sororis nec facta ei melioris fortunx spes ne mors
quidem proposita permoverat, ut de seutentia sua decederet animumque mutaret.
Quid”? quod morte fratris nuntiata constituit aut mortem gloriosam oppetere aut
pecem parricidis afferre” Hoc animo in inimicos affectam, quorum inimicior erat
mater, quippe cujus auctoritite umnia in patrem nuefarie facta admissa essent, eam
igitur, que hoc erat animo, nonne conveniebat, quum, quo tantoperc intendisset.
eo tandem se pervenisse rvideret, cupiditatum impetu abreptam. iram suam atque
odium acerbissimum non morari? An putabimus aptius fuisse et rei veritati ac na-
tare convenientius hoc tantum odium, religione preceptum et injuriis cumulatis ad-
auctum, subito ab ea tum depositum esse, quum in co esset, ut satiaretur? Ita
vis odii minuta illa quidem esset, sed quo jure id factum esset, ipsi viderint, qui
hoc desiderant. Vereor equidem, nc velint inconstantia affectos mores Electra.
Hoc vero esse vitium a Sophocle desiderare iu wmoribus Electre exprimendis, si ipsi
non intelligimus, nos docet Aristoteles (art. poet. 14). qui precipit, ut mores agen-
tium vel in inconstantia sint constantes, et Euripidem vituperat, quod Iphigeniam
in Aulide sibi non constantem tinxisset. — M. Rappius (Geschichte d. gr. Schau-
spiels p. 71) putat Sophoclem hanc fabule partem animo anxio scripsisse, quod in-
sita ei ingeuii lenitudo abjicienda esset, ut horrende illi fame satisfaceret. Scilicet

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Oct 18 18:41:52 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/uuarsskr/1864/0361.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free