Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
De Choöphoris Aesch, et Electris Soph. atque Eurip. 129
quod minime spectantes dubia quadam exspectatione suspensos tenere
vellet neque rebus necopinatis exhibendis capere et commovere, in pru-
logis planius uberiusque res futuras exposuisse, quo liberius deinde in
diversissimis personaram agentium perturbationibus atque cupiditatibus
profectisque inde perniciosissimis facinoribus ante oculos proponendis,
qua in re plurimum poneret, omnem curam omnemque ingenii vim ad-
hiberet, hoc profecto a rei veritate mihi videtur abhorrere, quippe quum
tragoediis suis eum videmus non modo suspensos, quonam modo res
eventur& essent, auditores tenuisse, sed etiam rebus quam maxime in-
opinatis eos capere studuisse. E studio perspicuitatis videntur aliis pro-
logi Euripidei repetendi esse !). Quasi vero obscuritate laborassent tra-
goedie, si prologos habuissent Sophoclea arte elaboratos. A qua ra-
tione quamobrem potissimum Euripides discederet, supra jam exposui-
mus. Quemadmodum omnino minus studuit apte omnium partium tem-
perationi ornateque illi concinnitati, qua priorum tragoedie conspicue
erant, quam ut singulis locis auditoram animos devinciret, sic in pro-
logis componendis liberius egit et spectantibus magis, quam arti pro-
spexit. Voluit enim tragoediis suis non modo principes in civitate et
ingenuis artibus perpolitos, sed etiam imperitam multitudinem delectare
et prodesse, qua refertum erat theatrum post Periclis illud institutum ?),
quo aditus ad spectacula publico sumptu pararetur. Hujus ipsius mul-
titudinis gratiam quoviam conciliare cupivit, sicut prooemiis orationum
solebant oratores, primo statim in initio tragoedia hominem quendam
vel deum in scenam induxit, qui copiosa nonnumquam oratione sum-
mam rerum et preteritarum et presentium et futurarum consessui thea-
tri non tam scenice, quam oratorie exponeret; quo demum facto ad ip-
sam fabule actionem proponendam aggressus est. Quod genus prologi
non potuit non gratum acceptumque esse iis, qui exiguam habuerunt
cognitionem historiarum Grgecorum fabulariom neque satis exculto fue-
runt iogenio, ut sine negotio eas artificiosiore expositione assequerentur,
quippe quum multo facilius esset ad intelligendaum multoque ad captum
vulgi imperitoram accommodatius, si quis persona quadam indutus, ut
Bacchi, in scenam progressus diserte dicere fingeretur: ego sum Bacchus,
filius Semeles; Pentheus, Cadmi filius, est adversarius meus; heec ac-
ciderunt; illa agam, quam si eadem ipsa a colloquentibus quibusdam
non tam narrando, quam agendo artificio quodam significarentur?).
1) Ut Wyttenbachio et Hartungo, quorum sententias videas in Bibl. Crit. IV. p.
12 et in Euripide restituto V. 11. p. 151.
2) Qua de re vide Grysari diss. de Gr. Tragoedia, qual. fuit cire. Demosth. tem-
Pora p. 20 sqq. et Boeckhii Staatshaushaltung d Athener V. I. p. 308 sqq. ed. sec..
3) Hanc, quam putabat, prologorum virtutem laudans Euripides apud Aristo-
9
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
