Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
SLAATT ELDER SALME 45
— Ja, Gud skje lov, me liver i ei besøgelsens
tid, svara Jakob med vanlegt mæle. Men han braut
av og tok til! med syngjande lesartone: »De døde
ben hev blivi livande og reiser seg upp og vandrar
paa den vei som fører til livet. Han fører sine paa
de grønne græsgange og til de hellige kilder. Var
det kje rart,» sa han, og no tala han med sit van-
lege mæle ei stund, «for nokre aar sidan, naar me
gjekk til dans, so var me so rædde myrkre, plent
paa live for dævelen, og no kan me berre seia (i
lesartone): Vig bag mig, Sattan! so flyg han som ei
bikkja! Ja, er det kje stort?»
Ivar la so lite til, han feta seg uppyver mot
stova, og Jakob etter. Mannen i huse vinka paa
Jakob, at han skulde setja seg i høgsæte. Ivar
kjende ein liten agg til den heilage profeten, som
dei gjorde so mykje av; men so saag han burt paa
Margit. Ho vart raud, nikka til honom, so vidt han
kunde sjaa det, men reiste sig ikkje. Saag so til
ein reint annan kant, som han slett ikkje var til.
Dei sat der so kurande stille alle saman. Sume
med læste hender yver salmebøkerne, andre lutte
seg med andlite i henderne og sukka tungt yver
sine synder. Ein og annan kom inn, sette seg og
læste henderne og bad.
Ei lampa hekk uppe under midbjelken i stova
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
