Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
138 VETLE VISLIE
— Er du svært glad i aa væra her i bygda?
spurde han, i di at han gjekk fram og attende paa
golve.
— Eg lengtar stundom ut, svara ho stilt; men
kvi spør du elles um det?
— Aa je trudde bare du syntes alt var saa
smaatt her i fjellbygda, je da, ma’!
— Fjelli er daa vel store nok, skulde eg tru?
— Fjella, er det no” aa snakke om dom, da?
Nei, det er gaardene je mener. Dom er saa smaa
her; husa er smaa; ja det er naa bare som sætrer
aa reine for. Nei, du skulde komme ned til oss ..
store hvitmalte bygninger som slott, ser du, og saa
har vi merjele gilde hagar, da, ser du, med pæretrær
og æpler og alt ...
— Eg kom vel til aa lengta heim att, um eg
skulde bu der nede paa flatbygdi?
— Du vilde sakna fjella, mener du?
— Aa ja, dei og.
— He! hel ja, det er naa den gamle trua det . .
ja, itte skjønner je aa stort det skal væra ved dessa
fjellom, som dom tøiser saa mye om.
Han sette seg innmed henne paa benken, —
dei lo og laga seg som var det berre gamans-tale.
Men medan han rødde um kor gildt det var
heime paa Storevik, flutte han seg nærare og nærare.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
