Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Bandamanna saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
hvárir, sem engu ætti við aðra at skylda. Oddr
var vinsæll af sínum félögum. Þar kemr enn,
at hann ræðst til flutninga norðr til Stranda
ok á í ferju ok flytr farma norðan, viðu ok
hvali ok fiska; aflast nú mjök féit; gengr nú
svá um hríð. Þangat kom hann á nesit tólf
vetra gamall, enn nú var hann fimtán vetra.
Græðist nú svá skjótt féit, at hann á einn
ferjuna ok heldr nú milli Miðfjarðar ok Stranda
hvert sumar. Ok nú leiðist honum þessi athöfn.
Nú kaupir hann sér skreið, ok ferr utan
ok tekst enn vel til þessa ok liðmannlega;
verðr honum nú enn gott til fjár ok mannheilla.
Þessa iðn hefir hann nú fyrir stafni þar til
hann á einn knörrinn ok mestan hluta
áhafnarinnar; er nú í kaupferðum ok gerist
stórauðugr maðr ok ágætr, ok er hann oftast á
hendi tígnum mönnum ok vel virðr utan lands.
Nú gerir hann svá auðgan, at hann á tvá knörru
í kaupferðum, ok svá er sagt, at engi maðr
væri í þann tíma í kaupferðum, sá er jafnauðugr
væri sem Oddr. Hann var ok farsælli enn
aðrir menn. Aldrei kom hann norðar skipi sínu
enn í Eyjafjörð, ok aldri vestar enn í Hvítá, enn
oftast í Hrútafjörð.
2. Þess er getit eitthvert sumar, at Oddr
kemr skipi sínu í Hrútafjörð við Borðeyri, ok
ætlar at vera hér um vetrinn. Þá var hann
beðinn af vinum sínum, at staðfestast hér ok
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
