Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Bandamanna saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
at ek tek þar til dætr Snorra goða eða
Þorgils Arasonar, eða Steinþórs. Þær eru konur
með virðingu mestri“. Ófeigr segir: „Áttu
nökkurar dætr? „Á ek“, sagði hann. „Eru þær
giftar?“ „Nei“, segir hann. „Hví sætir þat“,
segir Ófeigr. „Því“, kvað hann Gellir, „at
eigi hafa þeir menn til orðit, er bæði sé vel
ættaðir ok fémiklir ok hefði staðfestur góðar.
Enn ek em ekki fémikill maðr þær heiman at
gera, — ok mun ek nú eigi ávalt láta spyrjast
— hvat er þeira manna norðr þar, er þér
þykkja vænstir til höfðingja?“ „Já“, kvað hann
Ófeigr, „þar er gott mannval; þar tek ek fyrst
til Einarr Járnskeggjason ok Hall son Styrmis
frá Ásgeirsá. Mæla menn þat, at Oddr son
minn væri með þeim mönnum at telja, er heldr
váru með enum stærum mönnum, ok koma skal
nú erendinu, er Oddr bauð ef ek hitta þik, at
hann vill biðja Ragneiðar dóttur þinnar, ok
eru hér nú fjogur hundruð silfrs, er hann lét
at vera skyldi hennar heimanfylgja; hygg at,
hverr þér býðr svá annarr, at hann geri sjálfr
heiman konuna til handa sér, slíkr maðrinn, ok
þat lét hann fylgja, at hann mundi þat aldri
forverkum gera meðan þit lifðið báðir“. Gellir
segir: „Verit mundi þat hafa, at ek munda
eigi synja honum konunnar, enn þó enn at svá
búnu, þá ætla ek at ekki verði af því, meðan
þat mál váfir yfir, sem nú er mjök tíðrætt“.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
