Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
227
vera sæl. Og dersom Vaarherre i sin Visdom hadde
fastsett, at han skulde liva, so hadde han nok og
sine Englar, sine Tenarar, som kunde hjelpa han i
dette stakkars timelege . . . Daniel tenkte paa Pater
omnipotens, og det var utan Tvil Vaarherre sjølv,
som hadde sendt han denne Tanken. —
Og so skulde Livet byrja fraa nytt av. Han
hadde aldri kjennt seg so sæl og so trygg; det var
Guds Fred, som var yver han no; han var visseleg
umvencl.
Trøytt og avdovnad som etter ein Rus sovnad
han av att og sov lengje. Vaknad paanytt, med
blide Tankar og Gud paa Tunga og kjende seg so
rein og god. Han hadde Matjaug og fekk inn ein
Tallerk Saftsupa, som han styrkte seg paa, og han
gjorde upp med seg sjølv, at det fanst ikkje Gleda
i Verdi, som kunde liknast med den Sæla, han livde
i no, etter at Synderne hans var burttekne. I tvo
Dagar varde denne Sæla. Han laag i ein mild,
fredeleg Tilfriskningsdøs og elskad og bad, las i
Salmeboki og Testamentet, og hadde slik Gleda i
Guds Ord. Det gruste i han, naar han tenkte paa
sitt gamle Syndeliv millom Ølfiaskur og Tvilarar, og
han lovad Vaarherre, men med ein liten Sukk, som
han døyvde, at no vilde han gjeva upp alle sine
verdslege Tankar, ja sjølve det ideale Studenterliv.
Den tridje Dagen stod han upp. Han torde
ikkje gaa ut; men Madam Henriksen skaffad Mat og
Ved, og so sat han inne og hadde det godt, aat og
drakk, prøvde aa røykja, men Pipa hadde Usmak,
15*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
