Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
_322_
Magnus. »Ja so«, sagde Daniel; han kjende seg
vaapenlaus og vart rædd. »De vil kanskje prøva aa
kasta Mistanke paa ein Mann som Meier, De?« spurde
Strand med sitt trøyttesame, eggjande Maal, som der
no kom nokot raatt og vondt upp i; »det er Fanden
gale meg det sjoflaste eg hev høyrt! Koma med
vitterleg Lygn for aa sverta ein Mann, som hev sett
heile sitt Liv inn paa aa hjelpa Bonden! Meier er
ein Mann, som skulde hava Takk og Vyrdnad av
heile Landet; og minst av alle tenkjer eg Hr. D.
Braut hev Hett til aa tala um uægte Gull!« Strand
snakkad seg meir og meir sinnad og vart tilslutt so
grov og leid, at Daniel ikkje saag seg onnor Raad
enn aa koma seg av Garde. Med tungt Hovud og
tunge Føter ruslad han heim; han hatad Strand og
heile Hurven; det var reine Raaheita alt ihop. —
— Um Morgonen vaknad han punsetung og leid.
Det siste av Gaarkvelden hugsad han uklaart; so laag
han og strævad i pinefull Uro med aa draga seg
det til Minnes. Og di meir han hugsad det, di
sveittare vart han. Aldri i Verdi torde han koma
til Jens Rud no; han fekk skriva til han, og skriva
strakst.
Og han skreiv, — og fekk skiiftligt Svar. Stutt
og rolegt. Jens sende ei »Anvisning« paa Sakføraren
sin; der kunde Daniel hevja 10 Dalar kvar Maanadsclag.
10 Dalar, smaatt Stell, tenkte Daniel. So lo vad Jens,
at han skulde sjaa aa finna Arbeid til han; naa, det
vert væl ikkje so braadt, tenkte Daniel. Tilslutt
Helsing fraa Kapellan Hirsch, som no var i Tyskland,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
