Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
179
tet så en rad av snehvite tenner og smilte, så
tilfreds og beundrende at Johan blev stående
og kneise og gløde av stolthet og glede.
— Han hadde ikke ventet å finne slike bu*
tikker her inne i fjorden, sa fremmedkaren
om litt:
— Det var jo som å komme inn til storkjøb*
mennene i Bergen, sa han.
Men han gjorde ikke mine til å ville kjøpe
noget.
Og Johan forstod snart at det var ikke der*
for han var kommen.
Så bød han ham inn i kontoret og bad ham
sette sig.
Den fremmede såtte sig og tok hatten av.
Og da så Johan at han hadde mørkt, lokket
hår, omhyggelig kjemmet, og glinsende. Og der
bølget en dåm om det lokkete vakre hodet, så
Johan blev sittende en stund å dra været med
små snøft gjennem nesen, mens en følelse av
inderlig behag rislet gjennem hver fiber* i
ham.
— Han het Lorenz Michaelsen og var skip*
per, sa mannen:
— Skipper «jektlaus» for tiden, sa han og lo
en liten, lystig latter.
— Han hadde fått tilbud i Bergen om å føre
jekt til Lofoten og kjøpe skrei. Men han hadde
ikke tatt mot det, ikke enda iallfall. Han hadde
tenkt som så, at kanskje var her kjøbmenn her
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
