Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Av laak ÆR. 53
Brev fraa Far sin, som var meir urolegt. Alv-
hild var med Helsa og livde godt, stod der.
Ho var ofta i Lag, og Folk fortalde for visst,
at Knut Aasen gjekk paa Friarfot etter henne.
Some sagde meir og. Men, meinte Aasbjørn
og kom uppatt med sitt gamle, ein skulde ikkje
bry seg. Væl kunde det ikkje vera so greidt
for slik ei Bidledros helder, naar Gutarne styrmde
paa og den rette var so langt or Synt. Men
Aasbjørn vilde ikkje tru so ilt um Alvhild. Ho
hadde so god ei Uppsyn og slike trufaste Augo.
Skulde ein mistru ei slik, maatte ein mistru alle.
Men ho undrast visst paa, at han ikkje sende
Brev. Leiv stokk av dette. Han kom paa nytt
upp! Uro og fredlause Tankar. Han sat um
Nætterne og skreiv Brev til Alvhild, men brende
dei upp att um Morgonen. Um Dagen arbeidde
han som ein ør Mann. Det gjaldt nok um aa
skunda seg no. Tidi gjekk, og han var enno
komen so litet paa Veg. Kor skulde det gaa?
Det drog seg ut etter Sumaren, og Fredløysa
hans vaks. Han vart meir og meir bleik, og-
dei, som saag han i Augo, totte han saag vill-
are ut enn fyrr. Han tenkte stundom paa »Ba-
ronen<« og undrast paa den »Filosofien< hans,
som han eingong hadde funnet so fæl. Der-
som Lukka var imot han i dette einaste, som:
han kravde av henne, og som han no hadde
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
