Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
200 Seld til den Vonde.
han!« Det burad og brakad, det knakad og
knast; han kjende tydeleg, at Kyrkja ikkje len-
ger stod paa fast Grunn .. . . Og under han i
Golvet og rundt han i Veggjerne klorad og
krafsad det liksom av Klør; Liki nede i Kjel-
daren dunkad tungt i sine Kistelok; dei ventad
Gjester! Baard treiv Tak i Prestekjolen, vitlaus
av Rædsla. Det svartnad gjenom Romet, Ljosi
brann blaatt og gult; no tok Kyrkja til aa sviva,
det kviskrad og kvæste rundt alle Lemmar, ein
stor Kvalfisk med Eldaugo laag og gapte ned
i Kordøri og vilde gløypa han; det var den
Vonde! Det var den Vonde! han vaks, vaks
og vart styggare og styggare, og hadde lange
AÅrmar, som kraup og tøygde seg uppetter Gol-
vet, nærare og nærare, og vilde faa Tak i Føt-
erne hans; Dynjing og Dunder gjekk gjenom
Romet, liksom dei spikrad Loket paa ei Kista
. >Vik burt, du vonde Aand!« skreik Presten
i Daudrædsla, »denne Mannen hev gjevet seg
Gud i Vald!« — i
Eit villt Rop som av eit Kvende høyrdest,
og hastande, ustøde Steg. »Eg vil —! eg vil
vera hjaa han! Meg kann den Vonde taka,
ikkje honom !« ropad det, og tvo Kvinnur trengde
seg fram mot. Altaret. Den eine var Gunhild,
fæl aa sjaa, blaableik yver sine hole Kinnar, Haaret
i Dottar framyver dei blodsprengde Augo; den
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
