Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
verði sem bezt?«. Þá segir Ǫlmóðr: »þat er it fyrsta, ef þú vilt
gipta Ástríði, systur þína, Erlingi Skjálgssyni, frænda várum,
er vér kǫllum nú mannvænstan allra ungra manna í Nóregi«.
Óláfr konungr segir, at honum þykkir líkligt, at þat gjaforð
myni vera gott, segir, at Erlingr er ættaðr vel ok maðr inn
líkligsti sýnum, en þó segir hann at Ástríðr á svǫr þessa máls.
Síðan rœddi konungr þetta við systur sína. »Lítt nýt ek nú þess,
segir hon, at ek em konungsdóttir ok konungssystir, ef mik skal
gipta ótígnum manni; mun ek enn heldr bíða nǫkkura vetr
annars gjaforðz« — ok skilðu þau rœðuna at sinni.
K. 57. Kristnat Hǫrðaland.
Óláfr konungr lét taka hauk, er Ástríðr átti, ok lét plokka
af fjaðrar allar ok sendi henni síðan. Þá mælti Ástríðr: »reiðr
er bróðir minn nú«. Síðan stóð hon upp ok gekk til konungs;
hann fagnaði henni vel. Þá mælti Ástríðr, segir, at hon vill, at
konungr sé fyrir hennar ráði, slíkt, sem hann vill. »Þat hugða
ek, segir konungr, at ek mynda fá vald til at gera þann tíginn
mann, sem ek vil, hér í landi«. Lét konungr þá kalla til tals
Ǫlmóð ok Erling ok alla þá frændr. Var þá talat bónorð þetta;
lauk svá, at Ástríðr var fǫstnuð Erlingi. Síðan lét konungr
setja þingit ok bauð bóǫndum kristni; var þá Ǫlmóðr ok Erlingr
forgangsmaðr at flytja þetta konungsmál ok þar með allir frændr
þeira; bar þá engi maðr traust til at mæla í móti; var þá skírt
þat alt fólk ok kristnat.
K. 58. Brullaup Erlings Skjálgssonar.
Erlingr Skjálgsson gerði um sumarit brullaup sitt ok var
þar allmikit fjǫlmenni; þar var Óláfr konungr. Þá bauð konungr
at gefa Erlingi jarldóm. Erlingr segir svá: »hersar hafa verit
frændr mínir, vil ek ekki hafa nafn hæra en þeir. Hitt vil ek
þiggja, konungr, af yðr, at þér látið mik vera mestan með því
nafni hér í landi«. Konungr játti honum þat. Ok at skilnaði
þeira veitti Óláfr konungr Erlingi mági sínum norðan frá Sognsæ
ok austr til Líðandisness með þvílíkum hætti, sem Haraldr inn
hárfagri hafði veitt sonum sínum ok fyrr er ritit.
K. 59. Kristniboð í Nóregi.
Þetta sama haust stefndi Óláfr konungr iiii. fylkna þing
norðr á Staði á Dragseiði; þar skyldu koma Sygnir ok Firðir,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
