Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
K. 81. Frá Íslendingum.
Þetta sama haust kómu til Niðaróss útan af Íslandi Kjartan
Óláfsson, Hǫskullzsonar, ok dótturson Egils Skallagrímssonar,
er einn hefir kallaðr verit mannvænstr maðr þeira, er fœzk hafi á
Íslandi. Þar var þá ok Haldórr, sonr Guðmundar á Mǫðruvǫllum,
ok Kolbeinn, sonr Þórðar Frevsgoða, bróðir Brennu-Flosa, fjórði
Svertingr, sonr Rúnólfs goða. Þessir váru allir heiðnir ok margir
aðrir, sumir ríkir en sumir óríkir; þá kómu ok af Íslandi gǫfgir
menn, er kristni hǫfðu tekit af Þangbrandi, Gizurr hvíti, sonr
Teits Ketilbjarnarsonar, en móðir hans var Álof, dóttir Bǫðvars
hersis Víkinga-Kárasonar; bróðir Bǫðvars var Sigurðr, faðir
Eiríks bjóðaskalla, fǫður Ástríðar, móður Óláfs konungs. Hjalti
hét einn íslenzkr maðr Skeggjason; hann átti Vilborgu, dóttur
Gizurar hvíta. Hjalti var ok kristinn, ok tók Óláfr konungr
feginsamliga við þeim mágum, Gizuri ok Hjalta, ok váru þeir
með honum. En þeir íslenzkir menn, er fyrir skipum réðu ok
heiðnir váru, þá leituðu þeir til brautsiglingar, þegar konungr
var í bœnum, þvíat þeim var sagt, at konungr nauðgaði alla
menn til kristni, en veðr gekk í þrá þeim ok rak þá aptr undir
Niðarhólm; þeir réðu þar fyrir skipum Þórarinn Nefjólfsson,
Hallfrøðr skáld Óttarsson, Brandr inn ǫrvi, Þorleikr Brandzson.
Þetta var sagt Óláfi konungi, at Íslendingar váru þar nǫkkurum
skipum ok heiðnir allir ok vildu flýja fund konungs. Þá sendi
konungr menn til þeira ok bannaði þeim braut at halda, bað þá
leggja inn til bœjar, ok gerðu þeir svá ok báru ekki af skipum
sínum.
K. 82. Skírðir Íslendingar.
Þá kom Mikjálsmessa; lét konungr þá halda mjǫk, lét
syngva messu hátíðliga. Íslendingar gengu til ok hlýddu sǫng
fǫgrum ok kluknahljóði. En er þeir kómu til skipa sinna, sagði
hverr þeira, hvernug líkat hafði atferð kristinna manna. Kjartan
lét vel yfir, en flestir aðrir lǫstuðu, en þat er, sem mælt er, at
mǫrg eru konungs eyru; var konungi þetta sagt; þá gerði hann
þegar um daginn mann eptir Kjartani ok bað hann koma til sín.
Kjartan gekk til konungs með nǫkkura menn; fagnaði hann
honum vel. Kjartan var allra manna mestr ok fríðastr ok vel
orði farinn. En er þeir konungr hǫfðu fám orðum við skipzk,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
