Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Uphaf Magnús-sona
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
SIG. EYST. ÓL.
547
er svá væri mikit, at honum stœði fyrir gleöi, eða væri þat, at
veizlan hugnaÖi honum eigi vel eöa nçkkurir þeir hlutir, er menn
mætti ráöa bœtr á. Sigurör konungr segir, at engi hlutr heldi
þar til, så er hann rceddi um — »en þat heldr til, segir hann, at
ek hugsa draum þann, er fyrir mik bar i nótt«. »Herra, segir 5
hann, góðr draumr skyldi så vera, en heyra vildim vér gjarna«.
Konungr mælti: »ek þóttumk hér á Jaöri vera úti staddr ok
så ek út i haf ok leit ek þar sorta mikinn ok var fçr i ok
nálgaöisk hingat; þá sýndisk mér, sem þat væri mikit tré eitt,
ok óöu limarnar uppi, en roetrnar i sjå. En er tréit kom at 10
landi, þá braut þat ok rak brot trésins viöa um landit, bæöi
um meginland ok úteyjar, sker ok strandir; ok þá gaf mér
sýn, sva at ek þóttumk sjå um allan Nóreg it ýtra meö sjå ok
sá ek i hver ja vik, at rekin váru brot af þessu tré, ok váru
flest små, en sum stærri«. På segir ármaðrinn þat likast um 15
þenna draum — at »þér sjálfir munuö bezt skipa, ok vildim
vér gjarna heyra, at þér réðið«. Pá mælti konungr: »þat þykki
mér likast, at vera myni fyrir tilkvámu nçkkurs mannz i land
þetta, ok mun hann hér staöfestask ok hans afspringi myndi
viöa dreifask um land þetta ok vera mjçk misstórt«. 20
K. 26. Haraldr gilli kom i Nóreg.
Hallkell húkr, sonr Jóans smjçrbalta, var lendr maör á
Mæri; hann fór vestr um haf ok alt til Suöreyja; þar kom til
fundar viö hann útan af Irlandi så maör, er hét Gillikristr ok
sagöisk vera sonr Magnús konungs berfœts; móöir hans fylgöi 25
honum ok sagöi, at hann hét Haraldr çöru nafni. Hallkell tók
viö þessum mçnnum ok flutti meÖ sér til Nóregs, ok þegar á
fund SigurÖar konungs meö Harald ok móður hans. Pau báru
fram sitt ørendi fyrir konung. Sigurör konungr rœddi þetta
mål fyrir hçföingjum, at hverr legöi til eptir sinu skaplyndi, 30
en allir báöu hann sjálfan fyrir ráöa. Pá lét Sigurör konungr
kalla til sin Harald ok segir honum sva, at hann vill eigi synja
Haraldi, at hann fremi skirslu til faöernis sins, meö því at hann
vill þat vera låta i festu, þó at honum berisk þat faöerni, er hann
segir, at Haraldr skal eigi beiöask konungsdóms, meðan Sigurör 35
konungr eöa Magnus konungsson lifir; ok fóru þessar festur
fram meö svardçgum. Sigurör konungr segir, at Haraldr skyldi
troöa slår til faöernis sér, en sú skirsla þótti heldr frek, þvíat
hann skyldi þá skirslu fremja til faöernis en eigi til konung-
35*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
