- Project Runeberg -  Kyrkohistorisk Årsskrift / Sjunde årgången, 1906 /
70

(1900)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Uppsatser och undersökningar - E. Wermcrantz. Prosten i Umeå Nils Grubbs lif och verksamhet 1681—1724 (forts. från föreg. årg. och afslutn.)

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

7 o EDVARD WERMCRANTZ

tem, qui non credit Christum esse filium dei aeternum ac
patri Sjuovoiov, adeoque nec adorat Christum tanquam deum.
Equidem potest Socinianus, si ad bonitatem inclinationum na-
turalium accedat honesta educatio et decora conversatio, bonus
esse civis et etiam bonus homo, sed neutiquam bonus christi-
anus. Virtutibus enim illius vel potius splendidis ejus vitiis
ne sibi imponi patiatur, ut credat illas ex vero et genuino
christianae virtutis fonte promanare. Omnem namque hisce
homuncionibus pietatem denegat salvator noster Joh. 5: 25
ubi ait : nåvteg xificboi rov vlov xaéojg rijuajoi rov naréQa, o firi xiyUbv
rov vlov ov rijbiå rov néjtiipovxa airrov,
I § 3 vänder förf. sig emot Arnolds uppfattning af barn-
dopet såsom en inrättning, hvilken mot de förståndigas pro-
tester uppstod inom kyrkan under loppet af tredje århundra-
det, på Cypriani tid. Arnold påstår, att man från de första 200
åren efter Kristi födelse icke finner några spår af barndopet
hos kyrkoskribenterna från samma tid. Gent emot detta på-
stående framhåller Grubb, att de nämnde författarne förutsätta
barndopet såsom ett allmänt kändt faktum och innefatta barn-
dopet i det som hos dem finnes sagdt om dopet.
* Contra Arnoldum sic rationari possumus», säger Grubb;
»Si paedobaptismus ab ipsis apostolis in primitivam ecclesiam,
et ita pono, non fuisset propagatus, sed novum inventum
patrum seculi secundi vel tertii, procul omni dubio fuissent,
qui sese novo huic institutioni strenue opposuissent, quique tam
lyncei in hac doctrina fuissent, atque Arnoldus ejusque con-
sortes, ut vidissent paedobaptismum omni prorsus carere utili-
tate ac efficacia, adeoque neutiquam permississent aliquid novi
in ecclesiam introduci, quod et mandato Christi destitueretur
et praxi apostolorum adversaretur, quod magnos utique in
ecclesia excitasset motus, ad quos compescendos calamum
omnino uberius strinxissent ortodoxi. Atque sic aliqua extare
oporteret vestigia originis paedobaptismi apud illius aevi scrip-
tores.
Sic consulamus patres primorum seculorum, ita de paedo-
baptismi loquuntur, ut constet illum nil novi fuisse, sed a pri-
mis christianismi incunabulis in ecclesia viguisse.» Därpå an-
föres följande yttranden, a) Dionysius Areopagita Hierarch.


<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 14:02:31 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/kyrkohist/1906/0074.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free