Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
menn heyrðu: »þött Óláfr konungr hefði ekki meira
skip en þetta, þá mundi Sveinn konungr þat aldri fá
af honum með einn saman Danaher.« Dreif þá fólkit
til skipanna, ok ráku af tjöldin og ætluðu at búask
skjótliga. En er höfðingjar rœddu þetta milli sín, sem
nú er sagt, þá sá þeir, hvar sigldu þrjú skip allmikil
ok fjórða síðast, ok var þat Ormrinn langi. En þau
hin stóru skip, er áðr höfðu siglt, ok þeir hugðu, at
Oriurinn væri, þat var hit fyrra Traninn, en hit
síðara Ormrinn skammi. En þá er þeir sá Órminn langa
kendu allir, ok mælti þá engi í mót, at þar mundi sigla
Óláfr Tryggvason; gengu þá til skipanna ok skipuðu til
atlögunnar. Váru þat einkamál þeira höfðingja, Sveins
konungs, Óláfs konungs, Eiríks jarls, at sinn þriðjung
Noregs skyldi eignask hverr þeira, ef þeir feldi Óláf
konung Tryggvason; en sá þeira höfðingja, er fyrst
gengi á Orminn, skyldi eignask alt þat hlutskipti, er
þar fengisk, ok hverr þeira þau skip, er sjálfr hryði.
Eiríkr jarl hafði barða einn geysi mikinn, er hann var
vanr at hafa í víking; þar var skegg á ofanverðu
barðinu hvárutveggja, en niðr frá járnspöng þykk ok
svá breið sem barðit, ok tók alt í sjá ofan.
Þá er þeir Sigvaldi jarl røru inn undir hólmann,
þá sá þat þeir Þorkoll dyðrill af Trananum ok aðrir
skipstjórnarmenn, þeir er með honum fóru, at jarl
sneri skipum undir hólmann; þá hlóðu þeir ok seglum
ok røru eptir honum og kölluðu til þeira, spurðu, hví
þeir fóru svá. Jarl segir, at hann vill bíða Óláfs
konungs: »ok er meiri ván, at úfriðr sé fyrir oss.«
Létu þeir þá fljóta skipin, þar til er Þorkell nefja kom
með Orminn skamma ok þau þrjú skip, er honum fylgðu.
Ok váru þeim sögð hin sömu tíðindi, hlóðu þeir þá ok
sínum seglum ok létu fljóta ok biðu Óláfs konungs.
En þá er konungrinn sigldi inn at hólmanum, þá røri
allr herrinn út á sundit fyrir þá. En er þeir sá þat,
þá báðu þeir konunginn sigla leið sína, en leggja eigi
til orrostu við svá mikinn her. Konungr svarar hátt
ok stóð upp í lyptingunni: »láti ofan seglit, ekki skulu
mínir menn hyggja á flótta, ek hefi aldri flýit í orrostu,
ráði guð fyrir lífi mínu, en aldri mun ek á flótta leggja.«
Var svá gert, sem konungr mælti.
Óláfr konungr lét blása til samlögu öllum skipum
sínum. Var konungs skip í miðju liði, en þar á annat
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
