Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Da
ned i bui til dei, for denne våren gjekk det øysju
um det i bygdi, at domedagen skulde koma då på
timen, og at det var månen som fyrst skulde koma
ramlande.
Då dei såg etter, var budøri stengd, plent som
um kvelden då dei la seg og ute høyrde og såg dei
ikkje anna enn den vaknande, fagre vår-natur kor
dei vende seg — ikkje eit menneskje såg dei
nokon stad.
Men reddugjen hadde teke dei slik, at dei sprang
alt dei orka upp til Verpe, her alle sov si gode mor-
gonsøvn, banka på so dei vekkte heile garden, og
fortalde kva dei hadde vorte ute for. Men ingen
kunde gjeva betre greie for dette, enn at det var
ein haugakall som hadde vore på vitjing på Fekja-
stølen.
Reiug — ferdig.
I myljo — imillom.
Reddugje — reddsle.
Vekra seg — halda på å vakne.
LITEGRAND ORDHITT FRÅ HALLINGDAL
Me får sea som ”n sa:
Inkje hugsa e kem dæ va,
0” inkje hugsa e ko ”n sa.
(Og hermed slutta fyrste hefte av «Hallingdal
og hallingen som kom ut på «Forfatterens Forlag»
og var prenta i Harald Lyche & Co.s Bogtrykkeri,
Drammen, 1891).
BRUDLAUPSSKIKKAR I FLÅ
Brudlaupsskikkane i Flå var onnorleis før enn
no, og dei var noko anleis enn skikkane i dei øvre
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
