Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Höllin í Karpatafjöllum - 1. Dagbók Tómasar Harkers
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
67
i greifanum og hinni undurfríðu hefðarfrú, sem
myndin fagra yar af og hann eagði mér frá.
Sama svipmót og greifinn hafði Tar að sjá á
myndum frá ólíkum tímum, og þrjár eða fjórar
af myndum frá fyrri timum vóru svo líkar
greif-anurn, að eg varð frá mér numinn af nndrun.
„Það er rétt sem þér segið;’, sagði greifinn,
„eg er sannurDracuiitz".
Þetta manniiki, sem hvarvetna kom fram i
myndunum, var þannig gert, að höfuðið var stórt
og hárið svart, stuttur háls, brjóstið óvenjulega
breitt, ennið iágt, húðiu guibrúu og með
hrukk-um, jafnvel á ungum mönnum, og aiiur
svipur-inn mjög óiiknr siðuðum mönnnm, og eg hefi
ekki einu sinni séð myndir af viliimönnum,
sem mér hafa fallið ver i geð.
Eg sló greifanum guilhamra með það, að
ættinni væri alt af að fara fram i friðleika,
og likaði honum það auðsjáanlega vel, en fór
þó jafnframt út í aðra sálma.
„Já, vinur minu", sagði hann, „það er ein
sönnunin enn fyrir þvi, sem eg er alt af að
segja, að hinn sterhusti d að sigra, hann á að
vinna heiminn–þeir sem eru minni mátt-
ar eru að eins skapaðir i þarfir hinna, sem
meira megna, og sá sem kann að neyta krafta
sinna nær völdnnnm; haun hefir alt i sinu valdi,
fegurðina, hyggindiu og þekkiuguna, á sama
hátt sem hihn litli teinungur, sem vex i kirkju-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
