Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
pugnabant. Quare in hunc fere modum Lucianug scripserit necesse
eat: ot âh (f iXôo oÿ> oi tpâ/ovto, ot di àXXoi xuttnuvov. Paullo post
Lu-cianum sic scripsisse mihi fere persuasum est: Janina;, o!fiai (vel yovv\
codd. avv sine sensu) xoct Kêvtavçovç tlnez äv, st tideç (codd. modo eïôeç
av, itidem sine sensu) tçanitaç àratntnouïvaç xtX.
Prometheus s. Caucasus- Cap. 10 editur: ot av&QOijloi. .. ovç slxoç ijv
xal tà I? tijv oçyiiv oÇvTéçovç slvai rijiv ; sed insolite additur articulus
tà, et prorsus ineptum xal esse facile perspicitur. Sine dubio olim
Scriptum fuerat: oî3ç eixoç tjv xal xdçta iç tijv oçyijv oçvtdçovç fivai. De
Lucianeo hujus adverbii abusu cfr. Cobeti V. L. p. 302. — Cap. 12
scribendum videtur : ^àov yàç ovtio xatââtjXov av yèvoito\ in optimo codice
B scribitur xal âijlov, sed xai, quod a cett. codd. abest, absurdum est.
— Cap. 16 rectius, quam Fritzschius fecit, duo verba sic transponenda
esse credo: ri y& èçywâeç tovto xai aXXio; rjûv xal rj <pQovti: (qua maxime
to ÏQyiuâeç lllud COntinetur) ovx dttQTtijç, s/ovod tiva ôiatçifirjv.
Dial, deorum I, cap. 2 necessario (etiam ex .Q, de quo vid.
Her-werden) recipienda est hæc scriptura: tfoxeîç yap n èçeîv. Nam Xéytiv
•a, i. e. aliquid dicere, quod magni momenti sit, illud ipsum esse sponte
apparet, quod Juppiter hic dicere debeat; contra dXri&ls, quod vulgo
additur, perversum additamentum est, id quod etiam inde patet, quod
codices hoc verbum alii alio loco positum prsebent.
Icaromenippi cap. 14 Menippo interroganti : tl à’ ovv ntiqvyt xal
6<p&aZfim xoivor lativ; Empedocles, ut nunc quidem scribitur, ita respondet:
oti Ttuoa ?tojLv tæv aXXiov detôç ï’ïtiv o^v(jj7iiatef)oç^ quod responsum meo
certe judicio perversissimum est; nam cum particula oti non aliter accipi
possit nisi ita, ut significet Empedoclem aliquid indicare velle, quod
alse et oculo commune sit, quid perversius cogitari potest quam hoc
responsum, quo nihil ejus generis indicatur ? Certum est hæc corrupta
esse. Ni fallor, Lucianus sic scripsit: oios’ oti itatid noXv... o^vianéate^o;,
sive voc. olo & post lativ excidisse putes sive in hoc ipso lativ, quod
necessarium non est, latere. Sic Empedoclea non statim ad Menippi
interrogationem respondet, sed nonnullis prremissis responsum ipsum
alio quidem modo verbis continetur, quæ infra leguntur: Ijv yàç s&tkrjatjg
. . . 7ite(jvl;ao$ai, y.ata Xoyov rrjç rttiçvYo; tov ôtiiov 6(p&aX/nov o$vdeQX7i> eay. —
Cap. 17 init, suppleo: d7ldvtwv ovv tovtoiv . . yiyvojjévwv. —- Cap. 20 S. f.
editur: ov y un txavd i)v avtoïç, a Tteçi avtov eiçrjxaot tov tjXtov J sed particula
yàç hic locum habere non videtur, et impf. if v ostendit potius ex
notissimo Græci sermonis usu (cfr. Madv. synt. § 113 n. 3) scribendum
esse: ovx a u Îxuvà i-jv avroiç. — Cap. 24 legimus: vno åh tov xanvov twv
»vatiiv oviS’ avapUneiv fioi iwatov ijv; sed cum Juppiter terram despectet,
mapxintiv certe pravum est; scribendum est aut dnopxénmv (cfr. cap. 11.
16) aut, quod Madvigio debeo, dvtipXln eiv. — Cap. 31 init, idem
Mad-vigius recte vidit scribendum esse: tov tfiatuvoficvov avror; genetivus avtZiv
ita demum ferri posset, si tov fidXiata diat ■ avtwv scriberetur.
M C Gertz
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
