Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Ein sundags kveld um hausten, ei vika etter
krossmess. Høg kvelvde himmelen seg yver grendi,
lufti blenkjande blaa. Men bøarne tok til aa bleikna,
gult lyste lauve inne i den myrke granskogen.
Upp yver mot Aase gjekk det ein liten vel-
vaksen gut, klædd i svart klæstrøya og mjuk hat
med stort skygge. Daa han kom til Nerigard, stansa
han ut paa vegen og lydde. Det för til aa skuma,
so vidt han kunde skila gutar og gjentor, som stod
ute paa tune og rødde. Inne fraa stova høyrde han
tonar av eit riktande dragspel, og trampen av sprin-
garen.
Ivar saag paa felekassa han bar i handi, og
smilte. Tru dei ikkje sakna honom og fela hans?
Han hadde ein gong vore den gladaste guten i
bygdi. Gjekk fraa dans til dans, fraa gjenta til
gjenta, og alltid vart han vel fagna.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
