Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Örmagn sorga sinna
Sjatna af hennar glæðu.
Hrifu afl og ylur,
— Orðin sljórra og kaldar’ —
Angrið að eins skilur
Eymdir sínar taldar.
Veigur Bjargar varð að styðja sig
Veikum mátt, frá rauna-barni þekku:
“Fylg mér út, þar frjálst um þig og mig,
Fjöll vor hækka sig við hverja brekku.
Það er eins og, þar sem rými er
Þrengslin kunni lielzt frá brjósti líða.
Klæðsu nú, og komdu á fót með mér.
Komu-manna frammi skulum bíða.”
Björgu uxu aftur
Öflin hugprýðinnar.
Hennar kjark’ varð kraftur
Kraftaleysi hinnar —
Stærsta styrk, ef sætti
Stór-raun út af bæri:
Nema minni mætti
Máttarstoð liann væri.
IV.
Heiði á hlíða-þiljum,
Hæst að fjalla-burstum.
Skreið að skugga-giljum
Skin. En báru að hlustum
Hóftölt, hælum snjáðar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
