- Project Runeberg -  Eimreiðin / III. Ár, 1897 /
104

(1895-1975)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

104

um er leiðast; því um leið og þeir rjettu bátinn við, kom það í
ljós að blöðrurnar höfðu haldið honum á floti. Grísinn var
al-heill og rýtti í sífellu; hann hafði í dauðans fáti farið svo langt
sem hann gat, hniprað sig upp í kjalsogið og haft þar ofurlítið af
lopti. Tobías virtist lika, þar sem hann reið yfir kjölinn, að
ein-hver rymdi og styndi fyrir neðan sig.

Það fyrsta sem þeir gerðu var, að sprengja allar blöðrurnar,
það kom hár hvellur um leið og þær sprungu undir
árahlummun-um. Utanbúðarmaðurina, sem átti að ábyrgjast mjelið, og nú varð
að leita þess við grunn niðri, sagði við Tobías að skilnaði, að þó
hann aldrei gæti skrúfað verðið út úr honum, þá skyldi hann þó
fullkomlega fá tiltækið borgað; hann skyldi klaga hann fyrir
hrepp-stjóranum, svo hann fengi makleg málagjöld; það væri ekki víst,
að honum yrði kápan úr því klæðinu að sleppa, hvaða
óþokka-brögð sem hann hefði í frammi, þremilsins húðarselurinn!

Timinn fetaði jafnt og stöðugt áfram, og Tobías þokaðist
alla-jafna aptur á bak. A endanum varð hann þó að lækka seglin! . . .

Það var spauglaust að eiga við kaupmanninn þann daginn; —
hann var ekki á því að líða neina. snikjugesti nje óráðvanda menn
í búðinni sinni; og Tobias var þó svo fífldjarfur að ánast þar inn
með kerlinguna og alla krakkana þeirra.

»Ef þú ekki snautar strax burt með allt hyskið þitt, skaltu
sannarlega eiga mig á fæti, þorparinn þinn! Ut með þig á augna
lifandi bili!«

Hann ætlaði nú bara að biðja hann, að hjálpa svo lítið upp á
sig, — hann var bæði bjargarlaus og . . .

— »Og svo ætlarðu að setjast að hjerna við búðarborðið með
allt hyskið? Með því móti gæti jeg fengið hálfa sveitina ofan á
mig. Þú heldur ef til vill að það sje eitthvað ætilegt i
skúffun-um og þú manst líka eptir mjelpokanum á loptinu,
húðarselur-inn þinn. Ef þú ferð ekki út samstundis, þá •—«

»Jeg er nú húsnæðislaus lika.«

»Pað kemur mjer ekkert við, — farðu til þess, sem fleygði þjer
út; hann sjer þjer fyrir hdsnæðinu, sem þú vannst fyrir með
mjelpokanum.«

»O — þjófapakkið! Er ekki strákurinn kominn í harðfiskinn!«

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 22:04:18 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/eimreidin/1897/0124.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free