Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
184-
I.
––– Að kvöldi hins 17. ágústmánaðar 1741 komum vjer auga
á Langanes. Paö er bæöi klettótt og kaldranalegt. Daginn eptir um
hádegisbil sáum vjer is i fjarlægö. Vjer sigldum til kl. 3 i peirri von
að finna vök á isnum, en sú von brást. Isinn lá umhverfis skipið alla vega
eins langt og augað eygði, og var að sjá sem meginland. Urðum vjer
því aö hverfa aptur sömu leiö. Petta gekk svo i tvo sólarhringa. Hinn
21. sáum vjer Langanes á aö gizka i tveggja milna fjarlægö, en par eö
oss ljek grunur á, aö einnig lægi is viö ströndina, hurfum vjer um
kveldiö aptur frá landi og lögöum i haf. Pannig sigldum vjer milli
vonar og ótta og væntum á hverri stundinni aö standa fastir i isnum.
Árla morguns hinn 22. voru bæöi kaupmaöurinn og skipherrann
ótta-slegnir mjög, pvi aptur gaf aö lita is fyrir stafni. Allir skipverjar voru
daprir og niðurlútir, svo sem vænta mætti aö skipiö þá og pegar mundi
rekast á og sökkva til grunns, og átti jeg i mestu vandræöum meö aö
telja hug i pá. Skipverjar tóku loks aö bera ráö sin saman og uröu
ásáttir um aö leita lands, og aö kveldi komum vjer enn aö Langanesi.
Vjer ljetum veifu blakta á siglu, ef ske mætti, aö einhver hræöa kynni
aö ná á skip út frá landi og gera oss kunnugt, hvort is bannaöi
leud-ingu. En enginn sást. Tvær eða prjár hollenzkar duggur lágu undir
landi, en hrööuöu sjer á burt jafnskjótt og þær komu auga á oss. Hinn
23. hrepptunr vjer góðan byr og bjart veður og jók paö oss svo
mikill-ar hugrekki, aö vjer rjeðum aö stefna beina leið i höfn. Nú var heldur
eigi lengur neinn is aö sjá, og tókum vjer loks Hofsós aö kveldi hins
24. eptir tveggja mánaða útivist. — Fyrir fæöi galt eg undirkaupmanni
33 d. 4 sk.
Hinn 25. ljet jeg taka til dót mitt i peirri von, aö mjer innan
skamms mundi auönast aö komast á staö pann, er mjer var til visaö. I
pvi skyni sendi jeg Jón Þorkelsson daginn eptir til Hóla til aö
grennsl-ast eptir, hvort herbergi væru par tilbüin handa mjer, en pvi fór fjarri.
Lafrentz amtmaöur haföi engar ráöstafanir gert i pá átt, og haföi ekki
einu sinni boöaö komu mina. Jeg reit pvi biskupsekkjunni pegar i staö
og kunngeröi henni, aö konungurinn heföi sent mig til Hóla. Hún tók
pvi hiö bezta og sendi pegar i staö ráðsmanninn til min og lofaöi mjer
hestum undir flutninginn. Hinn 29. stje jeg af skipi, en varla var jeg
kominn á land fyrri en svo mikill heljarstormur skall á, aö jeg aldrei
hef sjeö nje heyrt neitt, er geti jafnast viö paö. Heföi jeg dokaö
fjórð-ungi stundar lengur þá heföi jeg komizt i hinn mesta lífsháska, pvi eigi
var annaö sýnna en aö skipiö viö hverja vindstroku mundi brotna i spon,
og enginn vinnandi vegur var aö ná til lands. Veðrinu slotaöi ekki
fyrri en kl. 1 um nóttina, svo vjer gátum ekki lagt á staö.
Morgun-inn eptir lagöi jeg loks á staö meö Jóni skólameistara og
ráösmannin-um og kom heim á’staðinn kl. 11. Kirkjupresturinn og brööir
bisk-upsins sáluga1, sem er kominn yfir áttrætt, tóku á móti mjer i
kirkju-dyrunum. Biskupsekkjan, sem lá sjúk og var sigrátandi meðan jeg átti
tal viö hana, haföi sett fram miödegisverö handa mjer. faö getur vel
1 Biskup sä, sem um er að ræða, var Steinn Jonsson. Hann var biskup á
Hólum 1711 —1739.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
