- Project Runeberg -  Eimreiðin / IV. Ár, 1898 /
155

(1895-1975)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

155

jafnan hefur sýnt í ritstörfum sínum, par sem ekki er nóg með það, að
hann haíi jafnaðarlegast engan eyri fengið fyrir vinnu sina, heldur
jafn-vel orðið að greiða töluvert fje úr eigin sjóði til þess að koma þeim
á prent, þó þau hefðu að rjettu lagi átt að vera gefin út á alþjóðar
kostnað. V. G.

/

Islenzk hringsjá.

BÆKUR SENDAR EIMREIÐINNI1.

GUÐMUNDUR FRIÐJÓNSSON: BÚKOLLA OG SKÄK. Tvær
send-ingar í garð apturhaldspresta. Rvík 1897. Hin fyrri af ritgerðum þessum
(sem áður hefur verið prentuð í »Fjallkonunni«) er vörn fyrir prjedikanir síra
Páls heitins Sigurðssonar og rituð gegn ummælum síra Friðriks Bergmanns og
síra Jóns Helgasonar um þær. Hin ritgerðin er rituð gegn grein eptir síra
Arn-ljót Olafsson í »Kirkjublaðinu« um fríkirkju og um frelsi þjóðkirkjunnar á
íslandi. Báðar eru greinarnar röggsamlega rítaðar og hafa hina sömu kostí og
þær greinar, er áður hafa birzt eptir sama höfund, — en líka sömu gallana og
þá ekki hvað sizt. Málið er snillilegt og kjarnyrt og röksemdirnar optast
all-góðar, en gorgeirinn er svo hóflaus, að mann væmir við. Þaö er helber mis
skilningur, ef höf. heldur. að sönn djörfung sje fólgin í þvi, að bölsótast áfram
sem hálfvilltur berserkur með ruddalegri mikilmennsku gegn andstæðingum
sin-um. Slíkt verður ekki álitið annað en gortara-reigingur, sem hlýtur að fæla þá
menn frá höf., sem annars kynnu að vera honum samdóma, og þannig draga
tilfinnanlega úr sannfæringarafli þess, sem sagt er. — Annars vildum vjer
alvar-lega ráða höf. til að fara nú að fást við einhver þarfarí viðfangsefni, en hann
hann hingað til hefur verið aö glima viö, því oss þykir sårt að vita til þess, ef
þeim góðu hæfileikum til ritsmíða, sem hann auðsjáanlega er búinn, er eingöngu
varið til fánýtra stílæfinga. Vjer viljum því fastlega skora á hann að afneita
sem allra íyrst þeirri herfilegu og skaðlegu villukenning, sem bann setur fram í
eptirmála sínum, að þegar um bókmenntir sje að ræða, þá sje það ekki
aðal-atriðið, hvab sagt sje, heldur hvernig það sje sagt. Vjer vitum vel, að þessi
kenn-ing ekki er upp fundin af höf., heldur innflutt frá útlöndum. En hún er eitt
af því, sem vjer vildum óska að frysi í hel, jafnskjótt og hún er komin inn
fyrir landsteinana. Snilldarleg búningsiþrótt er afarmikils virði, en aðalatriöiö
er og mun jafnan verða, hvaö sagt er. Trúi höf. ekki oss, þá viljum vjer biðja
hann að lesa, hvað Björnstjerne Björnson og Leo Tolstoj segja um þessa frönsku
spillingarkenning hans. Þeir eru þó engir kögursveinar í ríki andans og
bók-menntanna.

1 Sbr. athugasemd i bls. 76.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 22:04:26 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/eimreidin/1898/0169.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free