Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
195
Lesið »Lars Kruse«; þá munuð þig naumast segja, að engar
hetjur sjeu til nú á dögum og engin skáld til að mæra þær.
Annars var Lars Kruse ekki nema rjettur og sljettur sjósóknarmaður
norður á Skaga.
Jeg vil nú leyfa mjer að telja nokkur af þeim ritum, er getið
hafa Di’achmann mestan frama hjer i landi. Þá er fyrst að nefna
kvæðasafnið »/ hálfum hljóðum« (»Dæmpede Melodier«), eintómir
kostgripir bæði að efni og búning. Að því er efnið snertir,
skipt-ist á brennandi heipt og blíðasta tilfinning fyrir því fagra í
náttúr-unni, angurvær hæðni og góðlátleg glaðværð, og allt er það eins
og nýrisið úr söltu sjóbaði, sveipað hreysti og heilnæmi. Og þá
er búningurinn, þessi aðdáanlegi búningur, sem Drachmann velur
ljóðum sinum. Hann er Ijettur og liðugur, en þó jafnframt
áhrifa-mikill og stórfelldur; bragliðirnir léika opt lausum fæti, en
mis-fellur eru engar í hljóminum; hann er sem brunandi árniður eða
þjótandi stormur, sem gjálfrandi bylgja eða raulandi þýðum rómi,
allt eptir því setn efnið krefur; það er eins og skáldið mæli |>að
allt af munni fram, og þess vegna er enginn þreytandi
þjalar-bragur á því; stundum slæðast ýmsar hugsanir með, sem ósköp
vel mættu missa sig, en einmitt vegna þess, að straumurinn þannig
hrífur þær með sjer, fáum vjer svo smellna mynd af hugarlífi
voru með öllum þess loptköstum og útúrdúrum.
Heyrið þið ekki bárugjálpið í vísunni þeirri arna. (Skáldið
mælti hana af munni fram á sjóferð):
>Snart er de lyse Nætters Tid forbi,
Og Mörket stiger bag de dybe Vande,
Og Bölgen spiller op den Melodi,
Som nu kun nynnes svagt ved Sundets Strande.«1
Eða er það ekki sem maður taki sjálfur öflugt áratog gegn
hnarreistum brotsjó og skoppi svo ljettlega yfir öldufaldinn, er
hann les annað eins erindi og þetta:
Alle Mand i Båden op!
Og præcis påToften sat
Griber hver den lange Are
Haler ud med sejge hårde
1 Þ. e. Bráðum er bjartnættið horfið og myrkrið stígur upp á bak við djúpið,
og báran tekur aö leika það lag, sem nú er kveðið að eins veikum rómi
við strendur Eyrarsunds.
13*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
