Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
52
Árni í Urðarbási.
Eftir sögnum norðan af Nesjum.
í Urbarbási hann Árni bjó
við ægilegt hamra þil.
Á fötigum þeim, er hann fékk úr sjó,
með fjölskyldu sinni lífib dró,
og annað var ekki til.
Og úteyg var konan og yfirlits grá,
sem eldblásin vikurhrönn,
meb krókótt grátör á klökkri brá
og króknabar brosrósir vöngum á,
en holdlaus var höndin grönn.
Vib arninn ’ún hnípti, er hráslaga-regn
og heljurnar treystu sinn mátt,
meb örsogin brjóstin og úrvinda megn
í útslitnum tötrum, sem blésu gegn
í dragsúg úr dyragátt.
Og kaldinn vib frostbólgnar hársrætur hneit
og hrímfölva á lokkana brá.
í flúbinni gráu, setn brimskaflinn beit
og bárurnar sleiktu, hún mynd sína leit.
Hún vissi hvert vegurinn lá.
Hve börnin hans glúpnubu og blésu í kaun,
er brauzt þeim vetur í mót.
En strits hans og vosbúbar voru þab laun,
ab vita þau klæbfá í hungurraun
og hafa’ enga hjálpar bót.
Pví öreiga klafi. á hálsinum hékk
og hakan á bringunni lá.
Hann skrefabi þungan og skeifstígur gekk,
en skuldasnara’ yfir höfbi rekk,
sem klerkur og kaupmabur á.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
