Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
218
,
Fedraheiiiicn.
23de August 1879.
Kongen. »Alli hev eg vore gift, og alli bli eg dce
hell; eg bli for gamall, fer du,« sae han. «,,Men»,
der stend baade Brur aa Brugom; dei ville ne aa
helfa paa Kongjen; aa ho heve La paa Hovue;
aa der stend baade Brusveinar aa Brukjeringar««; fo
peikad han paa dei; dei sto i Ra. So gjekk dei
burtaat dei, baade Kongen og Prinfen, og rodde
med dei, og Kjokemeistaren skjenkte vidare paa alle
Kongens Menii, som der var, alle prydde me Gull
og Stjernur, og dei drakk baade ei og tvo Vendur.
»Dæ maa vera naem Haiis paa den Karen«’, segjer
Olav Straandi ved meg, »me’ han talar same
Maale han som me: men de gjer han væl ikkje
allstatt, veit eg«, sae han.. »Aa ja, han maa vcel
dæ, han, som er Kongje«« sae eg, »tale Maale te
Folkje sitt; men dce er no ikkje so heiltupp plent
likoæl, hoyrer’ eg.« For daa hadde Kongen gjenget
burt te Bruri, og der hadde han fenget nokre fine
kvite utfauma Vottar av henne; »han kunna trett-
gje dei, naar han sille ivi Fj;s-lle,« sae ho, ,,dce
kunna blive kalt der,« sae ho, og »sjov hadde ho
spita dei," sae ho. (Du veit dei hadde lært seg
til nokre Rour paa Maalet alle saman.) Jau
Kongen tok imot hait og nevetakkad, som det somde
seg. So fekk Prinsen au eit Par; so visste han
ikkje plent, koss han skulde stella·seg, han som ikkje
var vand med Skikkarne, veit du. »Du sæt skaka
Labb mce ho,« sae Kongeii. No veit du, det vart
til Moro fyr Folk, dette Oroet; for her brukar dei
alli den Talemaaten »skaka Labb««z dei segjer berre
beint sram ,,gjeva Haandi.« Men det held eg fhr
eit godt Merkje, at den norske Kongeii freistar paa
aa tala det norske Maalet. So tok dei til krulla
seg kring Kjokemeistarem nokre av Stormennernez
dei totte Moro glosa paa Buksurne hans, og det
var ikkje Under, for det var ’Knebukse, gjord av
semskat Skinn og so utspanad og blank og ven at
at det heiltupp glimad av ho. »Aa De kann nok
glofe,« sae han, »ho hev a set Folk syrre, Buksa,
for so sannt som Segni segjer, so ce ho hundrad
og tjuge Aar gamal, og endaa like heil og fterke,
og alli vilde eg byte, om De bati meg baade 2 og
3 av Ditkoiis Bukfur, endaa dce ce kji anten Gull
hell raue Rosur paa.« —- »Deicebisnefuse, Folk,«
skaut Brudgoxneii inn; daa lo Kongen fo godt, for
han totte Moro i det Ordet »bisnefus·« ,,Hori oe
du ifraa daa?« spurde Kongen Kjøkemeistaren.
· at ho hev vore sjukeZ«
»Aa eg ce ovate Mostraandi eg, langt uppi Fjøll-
bygdannex men der heve vcel alli Kongjen vore.«
Nei det hadde hcm daa ikkje. »Eg va Skulemei7
stare, ser du, som veel Kongjen veit; men so kom
eg ikkje av med denne nye Rekningi, du, aa no æ
eg kji anna hell Kjøkemeiftare, og helleft fær- eg bare
so kringum, aa tteffer dce daa so te, fo kve eg gamle
Visur fe Folk.« »Ja dce er vcel moroar aa vera
Kjokemeistare hell Skulemeistare,« sae Kongen. ,,Doe
æmykje moroar, dæ,«svarad hin. ,,Kann du Visur
au, du daa?« spurde Prinsen. «Je, ja, eg sille
kvea ei heile Nott fe Priiisen eg, syrste eg va paa
rette Lona, aa endaa alli taka upp att dce sama.
Eg veit væl doe, sae han, at naar sovorne hogse
Karar reiser upp i Fjollbygdanne, io a- dce fe dce
dei tisst so for gjillt i glose paa Nutanne aa sjaa
hossi Folkeskjikkjen ce laga upp i Fjollbygdanne aa
so lye paa doe gamle Maale okkons; doe heve mang
ein frcegde Kare reist lange Leier eislistes for aa
lye paa meg; du ce kje den sysste, aa ikkje bli du
den seiste hell; for adde so segjer deidæ, at venare
Maal sinnst dæ knapt; aaja, no tisst medæfjave
au.« »Ja ja deter rimelegt det,« fvarar Priiisen.
»Hossi liver Kjeringi di no daa,« spurde ei gamal
Kona, det var ei Brudkjering; ho hadde endaa Rull
og Skaut paa Hovudet; — »me hev sett o Blai,
»Aat jau, no liver ho væl
etter Maaten,« svarad han. So tok Spilemannen
te spila paa Haringsela, og so danfad deiso ven ein
Springar fyr Kongen alle saman, radt til Baaten
lagde fraa Land-
«Hu for Kallegheit,« sae gamle Tone;,,deisille
ikkje hava fare soso; doe hae vore liklegnre, deihae
kasta seg paa Kne fe ’n adde sama. De kjem’e
Sut ettepaa. So gjekk dce fyrre, daa Kongjen rei-
ste uppgjenom Telemarkji — doe va fyrr me kom
onde Sverikje, dæ; so bau han Folkje, at dei sille
mote ’n hori helst han kom, i sin beste Stas aa
mae alt doe Sylv dei hae. Dei so ’gj·ore, utiHeid-
dal aa all Vegjen· Men daa han fekk sjaa dei,
sae han, at dei var for drustelege klædde; dei turte
ikkje bera so mykje Sylv paa seg, sae han, aa ikkje
lengje etter kom Sylvfkatten; dei maatte ut moe
baade Pengar og Sylv, so mykje, at dce va mange
som heilt upp bleiv Armosfolk av Skatten·« Men eg
sagde det, eg, som eg au trudde, at denne Kongen
visft ikkje hadde slikt i Tankar; for det var greidt
fyr alle aa sjaa, at paa denne Dagen var han paa
ei God-Lune; for han var uvand aa raa me nett
som han skulde vera ein Bonde. Og detvart for-
talt,—at han skulde hava sagt det sidan etter, athan
totte det var Moro alt sama, — og det sama totte
« Bjug.
Etterskrift· Det drygde fo lenge med dette Brevet,
for eg vilde hoyra fyrst korleids Kongen hadde
faret· Men ikkje rettare hell eg hev spurt, fo
hev han allestad faret væl.
Samfmidsfrelsarar
hev Norig nok av. Tridjekvart Aar dukkar dei upp
som Ender or ein Dam og skrik og skvatrar og
skoakkar og kaklar, fo Ein kunde hava vondt av dei
fyr mindre. Tridjekvart Aar. Plent i den Tidi,
naar Folk skal velja seg Thingmenn. » D’er rart
nok. ——— Folk hev idei seinare Tider brytt« seg mindre
Um dei, og faret fram meir etter sitt eigetVit enn
etter dei; men det hjelper ikkje; dei er like vakne
og like trufaste i sitt Yrkje all Tid, — so snart
det lid frain mot Vali.« Dei vil frelsa Samfundet,
kvat det skal kosta. Dei vil frelfa Samfundet, um -
Samfundet aldri fo lite vil! Det er forunderlege
Fuglar. —- Og endaa vert det sagt, at det norske
- Folket vantar Jdealitetl —
Nei. — Men Ein kann nok vera med paa,
at desse Samfunds-Guderne vaare burde vera meir
iÆra enn dei er. JRom var Folket takksamare.
Der hadde dei og ein Flokk slike Samfundsfrelfarar,
Gjesseriie paa Kapitol, som eingong med sittSkrik
og Skravl vekkte Foraren Manlius» just som Byen
var i ein stor Faare« Men sidan heldtRomararne
deZse Gjesserne fyr heilage Dyr. Vaare norske
Samfundsfrelfarar minner i mange Ting fterktuin
desse kapitolinske« og burde ærast paa liknande Maate.
Gg tenkjer ikkje just her paa slike Stor-Samfunds-
frelsarar som t. D. »Aftenposten«; for alt Folk
veit, at dersom det eingong vart fastsett, at Gaasi
her i Landet skulde vera heilag, fo vart ,,Aften-
posten« den mest heilage av alle ihop; men sjaa
no som upp aa Litlestraumen· Der vaglar det seg
upp nokre faae Stykkje av desse politiske Frelsar-
menn og vil —- tvinga Akerhus Amt til aa lata
seg frelsal Slikt er stort. Det er utrulegt. Det
st- s-
Eit og annat fraa ci Englandsscrd.
Fraa Loudou til Dover.
(Framhald.)
Det havde fo heppeleg, at eg fekk ein god
Sess burt med det eine Glaset. Cin graaklcedd
Mann, som saag ut til aa vera ein Kræmar elder
Handverkar elder nokot sovoret, skulde endeleg vita,
kor eg kom fraa og kor eg skulde av. Eg totte
detta var fo heimelegt, og hadde havt god Hug til
aa snakka med han, for han var fo god aa skyna
og det var forvitnelegt fyr meg aa høyra litevetta
Cockney-Engelsk (Piperviks-Engelsk), men eg totte,
eg laut sjaa alt det eg kunne av London. Troenet
ruslad smaatt yver Tems-Elvi, og eg fekk sjaa Elvi
rann djupt nede, myrk og gjyrmutt, liksom Da-
gen fyrr; eg totte det var liten Hugnad aa sjaa
paa den, og totte Synd i alle deiSkipi, som siglde
upp og ned i slikt Vatn. Jarnvegen er bygd høgt
upp paa Bogar av Murftein, og fraa Jarnvegsvog-
nerne kann ein sjaa Byen under seg. Det hev ko-
stat uhorvelegt med Pengar aa leggja Jarnvegen
skik, men han lyt upp iVedret til inkje aa stengja
Ferdsli paa Gaturne og Elvi.
Der er tvo Jarnvegs-Linur fraa London til
Dover: Sud-Auft-Jarnvegen, som eg for paa, og
London —- Chatham·—og Dover-Jarnvegen. Eg
huyrde ein Forretnings-Maiin fortalde, at Sud-
Aust-Jarnvegen med StationssBygningar, Materiel
og Grunn, som han eig, skal vera verdfett til 80
Millionar Pund, yver 1400 Mill. Krunur· Kor
store Nentur denne Kapitalen gjev, veit eg inkje,
men Trafikken er stor, som venteleg kann vera,daa
London med mest 4Millionar Menneskje ligg i den
eine Enden, og Folkestone, Dover og fleire andre
Byar vedhin Enden utmed Havet, og den meste
Ferdsli fraa Faftlandet kjem denne Vegen. Skulde
nokon Jarnveg i Verdi løna seg, laut det vera
desfe tvo. Men elles skal London —— Chatham —-
og Dover-Jarnvegen gjeva maateleg myket av seg.
Det var eit Gründer-Samlag, som bygde denne,
og det snytte Aktie-Eigararne, fo det stod oael etter,
og Jarnvegen vart reint meiningslauft dyr. Eit
Stykke so langt som V2 norsk Fjordung (fraa
Blackfriars ved Tems og tilHolborn Viaduet), skal
hava kostat 18 Millionar Krunur. Denne Jam-
. Bygnings:Kapitalen er fo stor.
vegen gjev inkje meir enn tri pro Cent, av di
Det hoyrest elles
utrulegt, at ein Jarnveg millom London og den
engelske Kanalen berre skal kasta Helvti fo
myket av seg som Jarnvegen millom Kristiania
og Mjofi.
Fraa Jarnvegs-Vogiii fat eg og saag utyver
den endelaufe Fjeldeii med Hos og Gatur paa alle
Kantar. Det var nokot Skodda og Steinkolstoyh
so eg kunne inkje sjaa fo fælt langt paa ein Gong,
men hadde det voret retteleg uppljoft Bedr, hadde
det voret eit makalaust fint Syn. Slik for me mest
ei halv norsk Mil burtyver HicZ-Taki. Daa Sjaen
fraa Persia var i Europa, var det ingenting han
tdtte var fo agande stort, som aa fara sramum
Hus-Raderne i denne Kjempe-Byen.
Daa me kom ut paa Landet, lettad Skodda,
og eg kunne sjaa vidt umkring. Mange segjer, at ein
inkjeoetta kann sjaa fraa ei Jatnvegs-Vogn, av di
ein flyg for fort sramum; men naar Landskapet er
flatt og romlendt, kann ein sjaa myket, um ein fer
aldri fo fort. Ogdet kjem og til, at naar einfyk
slik av Garde, kjefn det større Fart i Tanken, so
ein treng inkje braadt so lang Tid til aa faa eit
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
