Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
248
Fedraheimen.
11te Oktober 1879.
meistararne Binneballe og Mortensen, Sadelmakar-
arne H. P. Hansen og Lilloe, Snidkararne Holtfodt,
Hals og Kolstad, Bakar Brun, Skomakar Solberg
og Vognfabrikant Christensen roystad alle som ein
etter Morgenbladslista; det same gjorde Fabrikei-
gararne Graah, Jensen og Meinich· Byggmeistar
Maurer, Snidkar M. Hanseti, Byrsemakar Olsen
og Jnstruinentmakar— Krogh roystad paa Broch; dei
Andre, som roystad ·paa honom, var 3 Einbietts-
menn (Øvsteløytnantarne With og Smith, Fut Ei-
dem) og dessutan Sakforar Tvethe, Kaupmennerne
Gjerberg, Bjerknes og Hasstad og Arbeidarformann
O. Larsen. Berre ein Handverkar roystad paa
Heftye (Bakar Johnsen). Advokat D. Kildal, syrr
Thingmann fraa Kristiania og’ jamvel Storthings-
præsident, fekk berre 1 RJIyst (Snidkar M. Hansens).
Tvethe, Gjerberg, Bjertnes, Hafstad, Larsen, Ton-
nesen, Hals, Olsen o.« fl., som hadde arbeidt paa
aa faa Hr. Kildal stam, fyrdi han hev framifraa
godt Vit paa og klaart Syn fyr Handverkarkravi,
sann ingen Plass fyr hoiiom paa Roystesetelen sin,
daa det kom til Stykket. Morgenbladsmennerne
tok »heile Grisem« og dei nemnde Herrar studde
deim trulegt og viste i Gjerdi, at dei korkje bryr
seg um aa stydja den innlandske Jndustrien elder
meiner nokot med sitt Dros um aa vera»liberale.«
Kristiania hadde ikkje Vruk fyr dei.Menn, som
kunde evla aa faa nokot frain i Thinget (Kildal,
Broch, Bidenkap, Hoffmann, Vrandt, Michelet), og
helder ikkje hadde Kaupmemierne og Handverkarariie
Bruk fyr nye Menn til aa stydja deira Serkrav·
Me trur likvel, at snme Handverkarar og Handelsks
menn hevliksom ei Minning um, at dei hev fenget
ein lang Nasex Hr. Hestye sa’ Valmennerne
det og like upp i Augo: han, den store Forrett-
ningsmannm trudde det var rettast aa taka berre
Juristar, daa Grunnlogsakerne var vigtugare enn
dei okonomisket Og jamenn beit dei paa. Dei
er elskeleg naive i Kristiania, Honefoss og
Kongsvinger! »
PavctI hev utnemnt 4 nye Kardinalar: P.
F. Meglio, Nuntius i Frankrik, Giacomo,Nuntius
i Spania, L. Jacobini, Nuntius i Auftrik-Ungarn
og Sanquiqui, Nuntius i Portugal. Deihev alle·
Titel av Ekkebispar in partilzlts»
Salllt paa Forfattningsfestdagen. Den
22de Septbr. er avgjeveii .kgl. Kommaiido-S)tesolu-
·tion um, at det den 17de Mai — soleids som
nokre Menn iBergen sokte um — skal gjevast Sa-
lut med 21 Skot fraa dei norske Festningar og
Krigsskip som hev so mange og store Kanonar, at
dei etter Salutreglementet er skylduge aa salutera.
Detta er nokot, som me bar takka Kongen, den-
hogst kommanderande Generalen og Bergensmen-
nerne syre; —- men den norske Regjering?
Kotlgell yver Kongarne, Johannes av Abysstnia,
vil byrja Krig mot 2Egypten, dersom han ikkje foer
att det—Land, som Ægypten tok fraa honom fyr 2 «
Aar sidan. Han hev 60000 Mann Under Vaa.pn,
forde av to innfodde Generalar, Ægypten berre
20000, og Gordon Pasja·byd difyr aa gjeva att
Hamnarne Ait, Daroro og Tchillok ved det raude
Havet fyr aa faa stadfest ein æveleg Fred.
I Rsllykjadik (Jsland) hev dei i Aar umbyggt
og paa nytt vigslatDomkyrkja si. Arbeidet er vel
gjort. Baade Byggmeistaren (Sveinsson) og mest
alle Arbeidarar var Jslendingar. Hausten er laak
paa Øyi, laakast paa Høgla11d « Mange Utlendin-
gar hev vitjat Øyi i Sumar.
Jcmict stig paa den engelske Marknaden.
Den 2den Oktbr· var Priseii paa Raajarn 60 sh·
pr. Ton, den Zdje Oktbr. 62 V2 sh·
Steitlolje i fast Forst- Ein Jngenior i
Russland, Martens, hev funnet, at Steinolje styrd-
nar ved aa tilsetjast Roti av ei Planta av Sapo-
naria-Ætti; det er likvel lett aa gjera Oljen renn-
ande paa nytt. Novoje—Vremja (den nye Tid),
som fortel detta, meiner, at denne Upptekkjingi vil
gjera Oljen billegare, daa Tunnur no kann um-
berast og helder ikkje nokot lek burt.
NordpokEkspeditionar iaar. »Tromsøposten«
skriv, at’ Skonnerten »William Barents« hev komet
att fraa Franz Josefs Land, det Landet, som den
austrikske Ekspeditionen naadde eit Aar, men fraus inne
ved. Slnppen »Jsbjørnen«, Skippar L.Iørge11sen
fraa Trums, som hev voret leigd av tvo Engelsk-
menn, kom og nyleg att. Dei var ute i4Maa-
nadar og reiste baade i vitenskaplege Endemaalog
fyr Gaman Ved Nowaja Semlja kom deiSamo-
jedar umbord, som den rysske Regjeringi hadde
fengjet til aa yvervetra der.
Dcll Gte Oktobcr1829 heldt dei den vid-
kjende Kappkjoyringi millom Lokomotiv. Fyre den
Tidi hadde dei litet Von um, at Jarnvegen kunde
gjera nokot Nytte til annat hell Kjoyring av Mal111,
Kol o. s. v, Men til deri Dagen hadde G. Ste-
phenson byggt Lokomotiiiet»Raketten", som kjoyrde
3 norske Mil paa ein Time. Dermed var Smag-
maalet loyst og Jarnveger vart byggde i Aust og
og Vest, til dess dei no er eit av dei fremste
Foringsmedel fyr Folk, Varur og Civilisation. Paa
50-Aarsdagen hev Minnelag vortet haldne mange
Staden
Utlaudet. D en d anske Riksdag vart opnad
den 6te Oktober utan Trontale. Finanslogi (Bud-
gettet) viser ei Jnntekt av 47,145,000 Kr. og ei
Utgift av 43,052,000 Kr. Det er ikkje fyresleget nokot
Dyrtidstillegg, ·og det er fyresleget 3 Millionar
att, vart han reint sorfceld og spurde, kvat som
var tids! Han var ikkje fri han heldt av
Gjenta, og dessutan var ho alt i Grunnen hans
Festeniøy, meinte han, so han tottest hava all Rett
til aa spyrja.
Daa sagde ho honom alt. Han, somvar
Adelsmann, kunde ikkje viljatvinga seg fram,naar
han fekk hoyra Samanhengen· Og ho forklarad
honom, at ho heldt av ein annan og hadde lovast
med honom; var han no ein ærleg Adelsmann, so
laut han etter detta gjeva henne upp, loysa Faer
hennar fraa hans Ord, og reisa. Hr. Jorgen bleik-
nad og bad fyr seg; men ho var honom fyr sterk,
og han laut tilslutt lova aa gjera som ho vilde.
Daa tottest Gunhild hava vunnet og vart gladare
enn fyrr» s . ’
Men um ei Stund kom Faer hennar inn.
Daa var det Gunhild, som vart rædd; for ho saag,
at han var vond. Han sagde ikkje so mange Ordi,
den Gamle; men det han sagde, var greidt
og klaart. Anten brukad ho no Vitet og tok den
Mannen, som han og Gud gav henne, elder so
visste ho, at han hadde baade Magt og Vilje til
aa mykja henne. Han vilde ikkje gjerast til Narr
Usk-
i sitt eiget Hus. Gunhild hadde aldri kjennt Ord,
som hadde havt slik Magt; dei skar inn i henne
som Styngjer, dei mergstal baade Mod og- Megn;
ho kunde ikkje svara. Ho bøygde seg og bad. ,,Naade,
ver ikkje strengt Gg elskar ein annan . . .« Fu-
ten trappad i Golvet. »Vil du innbilla meg Even-
tyr? Kven hev her voret, ssom du kunde verta
kjend med? Vil du gifta deg med ein Bonde
kanskje ?« — I denne Stundi forstod Gunhild, det
ho aldri fyrr hadde tenkt paa, at Baard Neset var
ein Bonde. Han var ikkje som andre Bønder,
han var som ein Stormann millom dei; men han
var likevcel ——— ein Bonde– Og so som Futen sagde
detta Ordet, vart det so svivyrdande, at ho vart
heit av Skam. Ein Bonde! Ein Bonde hadde
ho elskat, elskat»villt,tankelaust,meir enn ho burde
. . . Um Hr. Jorgen fekk vita det! -— Korspeande
han vilde læ aat henne! Og aa segja slikt til
Faer sin —l Ho gjoymde Andlitet og kjende seg
hjelpelaus« Futensagde ikkje meir um detta, men
lagde stutt til, at no kunde ho tenkja seg um til i
Morgo· Dermed gjekk han. Gunhild stod etter
aaleine, so reint forunderleg aaleine, som ho aldri
syrr hadde kjennt seg. Ho stod og lydde og lydde
mindre enn isjor til framifraa Herutgifter.
sett upp 2 Mill til Jarnveger.
J eit Telegramm fraa Verliii var det for-
talt fyr ei Tid sidan, at Framstigsmennerne hadde
vunnet ved-Valmannsval«i til den preussiske Land-
dag; men dette galdt nog berre um« Berlin. No
er ogso Thingmennerne valde, og etter dei sidste
Tidender stend Valet soleids, at ao 423 Thing-
menner (i alt er det valt 438) er 111 konserva-
tive, 72 Centrumsmenner, 94 nationalliberale, 5
liberale, 4 moderat-liberale, 43 frikonservative, 35
Framstigsmenner, 19 Polakker, 4 Franskilnadsmen-
ner, 1 Demokrat og dei andre uvisse Partistel-
lingi vert heretter paalag som fyrr·
Den indiske Regjeringi er ikkje vcel
forlikt med Birma. Ho hadde sulla longo
sidan byrjat Ufred fyr aa tukta deii vitlause Kon-
gen, hadde ikkje Krigen med Afghanistan voret.
Det skal vera Meining·i aa kalla den engelsfeRiks-
utsendingen i Mandalay heimatt, for det er uoisst,
kvat Kongeii kann finna paa, solenge han herder
paa med Drikking og Turittg og Myrding, slik
som han no gjer- Regjeringi hev bedet Flote-
styret aa leggja Herskip paa Vaktutanfyr Rangoon.
Det er
Nettingur. J Stykket »Hokeraand og Hakew
klokskap« (No. 61) stod: ,,Dei Mandalske Fedrar
hev vist seg aa kunna ein Logik«, skal vera »sin
Logik««; — lenger nede: ,,trass i baade Skule-
kommission og Repræsentantskap««, skal vera
»Formannskap«; — tilsluttc »Andre Blad bor
taka Soganpp, o: »b»or taka Soga upp«!.
»Norsk Maallkera elder Grammatikii
Landsmlllllcl ved Kr.M-Hægstad, Skulestyrar,
Namsos 1879. Pris 50 Øyrur.
Naar— du legg 55 Oprur inn i betalat Brev,
udr. til Utgjevaren elder Vokhandlar Vold i Namsos,
seer du Boki fritt tilsend med Posten. Paa —10 det
11te sritt. zsss ·
M. Hægstnd.
J Commission hjaa· Alb. Cammermeyer er
utkomet og er aa faa i alle Bokbuder i Norig,
Sverig og Danmark:
Eit namnlaast Folk,"
(Ser-Avtrykk av Fedraheimeii.) Av S. Pris 5 Øre-
Kristiania. Trykt i Ringvolds Boktrykkeri.
(Jernbanegata No. 6.)
etter Faer sin, der han gjekk, og totte, at med ho-
nom gjekk alt, som ho hadde voret glad i og sett
Von til. Ho saag seg ikring i Romet sitt, og so
tomt og audt hadde ho aldri syrr visst at detvar.
Den Gamle hadde teket fraa henne alt, alt . . .
6.
Men etterkvart skar Suti og Rædsla yveri
eit kokande Sinne. Kven var det, som hadde
Skuldi fyr altdetta? Hr. Jorgent Adelsmannen!
Den Tussen av ein Kar, den Styvingen,» som hadde
Nosii større eitn Vitet og meir Skjegg enn Mod,
den Stakkaren, som ikkje eingong kunde fria sjolv,
ogsom knapt nok kunde snakka, — han! Ho skar
Tenner· Det var Adelsmanm det! Lova aa
hjelpa henne, og so svika, ikkje vera so ,mykje til
Mana, at han kunde halda sitt Ord, bruka Svik
og Vald, der han ikkje ærleg kunde vinna —- jau!
— Slikt vilde den armaste Husmannsguten halda
seg fyr god til! Kvat hadde han her an gjern?
Kvi skulde han koma drivande her just no, og
koma iVegen fyr det, ho ynskte mest av alt?
— Dersom han trudde, at han skulde vinna henne
paa den Maaten, so tok han styggjeleg i, Mist.
(Meir.)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
