Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
sz 5te November 1879.
Fedraheimen.
263
— Den, som kjenner Sanningi fyrr, slepp aa
lcera. Ein vert ikkje meir salig, syr· di um Gin
kann Grammatik — segjer Bonden. —
.q·
Kristiauia, den 4de Novbr.
»Fedrelandskjcerleik og Nattonalkjennsla hev
si Rot i Naturdrifti paa same Vis som Kjærleiken
til Fasr og Mo’r.
syrdi dei er betre enn andre Folk, men syrdi eg elskar
deim, og syrdi eg maa elska deim, dersom ikkje
mitt eiget Sjolv skal taka Skade og lida alt inn
i sitt Jnnste. Difyr ynstjer eg, at dei maa vera
gode, og dersom eg kann, arbeider eg paa aa gjera
deim betre; og difyr ser eg paa deim og domer
um deim i eit Ljos av Kjierleik, som kastar Glans
yver det Gode og ein veegdsam Skugge yver Van-
tarne’ deira. Paa same Vis stend eg rett-imot mitt
Folk. Den Samhugsdrifti, som er Grunnlaget
fyr all Kjennsla av Skyldnr, segjer meg, at eg er
sett i ein nauv Krins, der eg best eller rettast
aaleine kann arbeida fyr Andre med Von um aa
finna Samhug og verta sullt skynad. Dersom eg
ikkje med Kjærleik knyter meg fyrst til denne Krinsen,
til mitt eiget Folk, er det korkje Sanning elder
Kraft i mittLivsarbeid Og vil eg, at Retten skal
herska, so kjenner eg meg manad til syrst og fremst
aa styrkja og sorsvara Retteii aat mitt eiget Folk,
dess Krav paa Vyrdnad, dess L—Era, med di eg av
beste Magt arbeider til, at det kann fortend denne
LEra· Eg strævar·daa og aa halda i Agt og ved
Bruket aa gjera mitt beste til aa utvikla dess
Tungemaal, som er Folkets Merka det Vand, som
held dei Ginskilde saman, Beraren av Folkets
Tanke- og Kjennsleliv· Men alt detta gjer eg i
Kjærleik og Bon, utan aa spytja nm denne elder
hin Serskap hjaa mitt Folk som Vilkor fyr mitt
Arbeid. Berre Eitt gjeng eg ut ifraa som gjevet:
Livedugleiken, Vitaliteten.« So sa’ nyleg eindansk
Lærd, J. N. Madvig. Tenkjer dei Lærde hjaa
oss paa same Maaten? Spyrr deim, og dei vil
svara Ja.s Men kvi arbeider dei daa ikkje i
- same Stemna som Madvig og andre UtlendingarZ
Vonleg syrdi dei tykkjest ha’ ein Mission til aa
verka paa dei store Flokkar i det store Europa,
der det norske Maal ikkje er kjennt, og der Folk
held Norig syr aa vera eit Vermeland, syrdi me
ikkje hev nokot Bokmaal og viser Unionsmerkjei
»Flagget vaart, liksom Jrland hev eiget Flagg med
Unionsmerkje, og talar Engelsk.
Kriftofet Jansou kom tilsChicago den 11te
Oktbr. og tok inn til Redaktor H. Hande. Han
hev til dessa likat seg godt i Amerika. sDen14de
Oktbr· heldt dei ein liten Fest syr honom, og den
s —
Eg elskar ikkje Foreldri . mine,»
17de skulde han halda Foredrag i Turnhallen.
Det var all Von til, at han skulde saa sullt Hus;
«Ole Bull vilde og koma (fraa Madison) og høyra.
(»Norden«.)
Henrik Krohits Skrifter er enno aa saai
Bokbuderne· Titlar og Prisar er:
Minne fraa ei Stockholmsferd (1867) . Kr. 1.35
Smaakvcede (1867) . . » 0.70
EilitiFerd fraa Sogndaltileerland(1868) » 0.80
Geirstad- -Trond (1868) . » 0.40
Fraa Vestlandet (1868). . . . . . » 0.80
Svein og Gudveig (1869). . . . . » 0.80
Dan rette Sida (1875) . . · » 1.50
Til fleire. Blad, som skal sendast til Dan-
mark elder Sverig, maa tingast paa svenskt
elder danskt Posthus·
Boknvl.. Hjaa norske Bokhandlarar vil
koma tit nokre nye Boker strakt, 5 av norske For-
fattarar og 1 yversett. Dei store Diktararne vaare
gjeng« enno til Danmark med Bokerne sine, men
det er eit godt Teikn, at iallfall Underskogen held
seg til Norig
Ettcr »Dagbladet« skal Regjeringi ha’ royvt
paa seg syr aa faa teket Roysteretten fraa ,,Myr-
mennerne«. Justits-Dept. hev skrivet til Amt-
mennerne etter Uppgaavnr yver Talet paa Gardar,
som i detta og dei tidlegare Aari er skyldsette til
1 Skill. elder mindre, og likeins yver Talet paa
deim, som er innskrivne i Manntalet som roystes
rettuge i Fylgd av Eigedom elder Bygsel paa so
smaa Gardpartar. Det er daa Meiningi, naar
Dept· hev fengjet inn Uppgaavurtie, aa skriva eit
Forslag til Grunnlogbrigde, som skal framsetjast
paa Thinget i 1880.
Kristiauia hev Raad til alt. No hev Repræ-
sentantarne jamvel yversendt Magistraten med ,,Anbe-
faling« eit Vanskrift fraa Theaterstyretum 4000 Kr.
i aarleg Hjelp til Kristiaiiia Theater-. Men sam-
stundes leet dei Jnnbuararne paa Rodelykkja, Kam-
pen o. s. b. ganga i Soyla til Knes, og reint
Vatn lyt dei anten bera lange Leider elder leida
fram i Rennur sjolve. Kristjan lV-Stytta, som skal
kosta Brzen 50000 Krunur, driv dei og med. Ho
skal vera ferdug, og det var Tanken aa reisa henne
4de Nonbr· i detta tronge Aaret til Hugkviking syr
alle dei, som vantar Mat. Men det kom ei
Vanheppa —— um det var ein »Strafsedom«
skal me lata usagt: Den store Granitblokki, som
dei skulde hogga Fotstykkje av, rauk sund paa Sla-
veriet, og no fcer dei ikkje fram ei ny Blokk fyrr
paa Vetrforet
Henrik- Wergclaitds-Stytta er no ftrakst ferdug
fraa Bilcethoggaren, Bergslien. Modellen er
alt stoypt i Gips. Til Vetreii vonar dei aa faa
stoyptFiguren i Bronee« Dramns Jarnstnypar-
verk vil yvertaka Arbeidet og hev sendt Styraren
sin til Utlandet fyr aa setja seginn i Framgangs-
maaten med slik stor Stpiyping og tinga dugande
Medhjelp· Alle slike Kunstnerk, som me til dessa
hev (KarlJohan, Christiez Tordenskjold- og Kristian
1v- Stytturne, jamvel Kjerulssbysta), er stvypte i
Kaupenhamn
Paa Røyranskcmteu er det trulegt gjort eit
Mord i Sumar. Lars Danielsen Hille fraa·Sta-
vanger tok ut paa Sumaren til Austlandet med
eit Parti Ull, som han vilde selja Han komi
Kristiania iLag med ein Jokum Jonson, som
vann hans Tiltro, daa han (Jonson) gav seg ut
fyr aa vera ein kristeleg Mana. Herifraa slo dei
i August Fylgje uppyver Dysterdalen og er sedde
saman M Mil sunnansyr Røyros, men sidan hev
ingen seet nokot til Hille. Jonson derimot hev selt
Ulli i eiget Namn, og hjaa honom, som no er
fengslad i RøerZ, hev dei og sunnet andre av
Hille sine Eignaluter. Dei held Forhoyr yver Jonson
mest kvar Dag, men hev enno ikkje komet til
nokot Vissa. Sumstundes leiter dei etter Hille,
men hev enno ikkje funnet nokot Spor etter honom
Daa det alt er snjolagt kring Roers, er det og
vondt aa leita.
· Missioncu i Zululandet ser det reint galet
ut med. Landet vart utbytt millom fleire Hovdingar,«
daa Engelskmennerne hadde teket det. Dett, som
fekk Stykkjet nærmastinnaat Natalkolonien, var ein
Fark, Joljn Dann. Han er·engelsk af Burd, men
liver plent paa Suluvis, med fleire Konur o. s. b.
Han hev no negtat alle Missioncerar aa virka i
Landet sitt, og gjenom det gjeng Vegen til dei
andre Landslutarne
Fraa Island hev det og i dei siste Aari
reist mange til Amerika. Tildenislandske Nybygdi
iKanada ved Vinepeg-sjoen, nord fyr dei store
Vatni, hev i Aar faret ikring 300. Det er kalde
Vetrar der, men varmt um Sumaren, stor Sng og
feit Jord. Dertil kjem godt Fiske i Sjoen paa
Kvitfisk (Laks). Det syrste Aaret gjekk det galet
med Aarvegen, men no hev dei havt eit godt Aar
og tek til aalika seg i Nybygdi· Ved Elvi Assi-
neboine hev dei funnet Steiukol i store Mengder,
og det vil sjolvsagt gjera det vestlege Kanada til
eit godt Latid aa ncera seg i. Hellest hev Jsland
i dei sidste Aari, etterat det fekk det nye Styret,
teket seg so upp, at Ein ikkje treng Um aa ganga
til Amerika fyr Livemaatens Skuld-
Dcxi svenske Zoologcti G. de Vylder reiste
den 29de Oktbr. fraa Lund um London til Afrika;
der vil hati halda seg nokre Aar paa Land-
leitingsferder og herunder gjera naturvitenskaplege
Upptekter og Jnnsamlingar.
Koitg Davids Smig.
1v.«-5-)
Paa Strengjespel. Ein Salme
Til Songmeistaren.
— av David.
Naar eg ropar, so svara meg, min rettvise Gud-
J Trangdi hev du gjort det romt fyr meg,
ver naadig imot meg og hoyr mi Bøn!
Stormentis Søner! kor lengje skal miASra vera til
Hæding,
medan de elskar det, som inkje duger, og leitar etter
Lygn? —— Sela.—
Men vita skal de, at Herren hev valt seg ut ein,
som elskar honom;
Herren høyrer, naar eg ropar til honom.
Harmast de, so maa de inkje synda;
segje det i Hjartat dekons, der de ligg, og tagne!
— Sela! —
Osre retferdige Slagtoffer,
og halde dekon traust til Herren.
T) Salme 1—111 sjaa »Fedrh. « No 87,1878
Mange segjer: Kven vil lata oss saa sjaa nokot godt?
Lyst upp yver oss Ljos fraa ditt Andlit, Herre!
Du hev gjevet meg Gleda i Hjartat mitt,
framsyr den dei hev, naar Kornet og Vinmosten
deira slær godt til.
JFred vil eg leggja meg og i Fred vil eg sovna;
for du Herre vil lata meg eismall bti i Trygd·
V.
Til Songmeistaren« Paa Floytnv
av David.
Vend Oprat til Ordi mine, Herres
vert var min Tanke!
Ein Salme
Hvor paa mit hoge Rap, min Konge og min Gud!
for til deg bed eg-
, Herre, tidleg um Morgonen hoyre du mi Røyst,
tidleg um Morgonen legg eg Ofret ditt tilrettes og
stend’ og ventar.
For du er ikkje ein Gud, som likar Gudloysa;
eit Jllmenne seer inkje vera hjaa deg.
Dei Ovmodige toler ikkje aa standa sramfyr Augo
dine;
dtc hatar alle deim, som gjerer det vonde.
Du leet deim ganga til Grunns, som ser med Lygn;
ein blodskyldig og falsk Mann hev Herren Stygg til-
Men eg — utav di store Miskunn vil eg ganga inn·
i ditt Hus,
falla ned og snu meg til det heilage Templet ditt,
med Age syr deg.
Herre, leid meg i diRettvisa, fyr deira Skuld, som
i sit etter meg;
jamna Vegen framfyre meg-
For der er inkje nokot trufast i hans Murin, Iaa-
romet deira er eit fælt Djup,
ei opi Grav er Strupen deira; Tunga si gjer dei glatt.
Lat deim faa bota, Herre Guds lat deim stupa syr
sine· Uraader;
stoyt deim burt i Syndemengdi deira; for dei er
trassuge motdeg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
