Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
174
Fedraheimen.
4de November 1882.
skamlause, at eg vil ikkje høyra paa
dykk lenger.
Lady Teazle.
Slag, Misstres Candour?
Mrs. Cand. Dei vilja ikkje vad.
kjennast, at vaar Ven Miss Vermilion
er fager.
Lady Sneer.
fager Gjenta.
Crabt. Eg er glad, for at du
tenkjer so, Lady!
Mrs. Cand. Ho heve friskt, fagert
Dæme i Andlitet.
Lady Teazle. Ja, naar ho heve
sett friske Liter paa.
Mrs. Cand. Aa fy, eg torer sverja
paa, at hennar Liter er ikkje paasette.
Jau, det er rett ei
Eg heve set, baade naar ho kjem, og
naar ho gjeng.
Lady Teazle. Ja, det torer eg
sverja paa, du heve set, Misstres, for
Literne gjeng bort um Kvelden og
koma att um Morgon.
Sir Benj. Ja Lady, Literne ikkje
aaleine kjem og gjeng, men det mer-
kjelegste er, at hennar Kammerjom-
fru kann baade setja deim paa og
taka deim av.
Mrs. Cand. Hahaha, kor leidt|"
det er aa høyra dykk tala so! Men
Syster hennar, ho er daa, elder ho
heve voret væn?
Crabt. Kven? Mrs. Evergreen?
Tenk, ho er sex og femti Aar so .vist,
som ho er ein Time gamal.
Mrs. Cand. Nei, der tek du imist;
ho er daa slet ikkje meir enn tre elder
fire og femti Aar; og eg synest helder
ikkje, ho ser eldre ut.
Sir Benj. Ein kann ikkje døma
um, kvorleids ho ser ut, utan ein fær
sjaa Andlitet hennar.
Lady Sneer. Gott og væl! Men
um Miss Evergreen legg mykje Vinn
paa aa dylja alle dei Foror, som Tidi
heve gravet i Andlitet hennar, so maa
ein daa standa ved, at ho gjerer det
med Kunst. Ho gjerer det ikkje paa
det daarlege Vis, som Ekkja etter
Master Ochre kliner yver Anlits-Ruk-
korne sine.
Sir Benj. Nei, nei, Lady Sneer-
well. du er for streng imot den gode
Ekkja; ho maalar seg ikkje ille ut;
men naar ho heve maalat godt Andlitet
sit, so skyner ho ikkje rett aa maala
Halsen med; difyr ser ho ut som eit
Bilæte av Stein, som er umvølt so, at
ein ser strakst, at Hovudet er nytt,
men Kroppen gamal.
Crabt. Hahaha.
sterson!
Mrs. Cand. Hahaha, Du fær meg
til aa læ; men eg hatar deg for det.
Kvat synst du um Miss Simper?
Sir Benj. Ho heve rett fagre
Tenner.
Lady Teazle. Ja, og av di kjem
det, at anten ho talar, elder ho lær,
som sjeldan hender, so held ho aldri
Munnen att, men gjerer det so —
(ho visar Tenner).
Mrs. Cand. Koss kann du vera
so vondskapsfull?
Lady Teazle.
Godt sagt, Sy-
Men eg synest, det
daa er betre enn alt det Stræv, som
Misstres Prim gjerer seg for aa dylja
alle sine Fel i Andlitet; ho steller altid
Munnen sin til, so ho ser ut som ei
Spare-Byrse, og alle Ord klember ho
Kvat er det for|
ut or Munnen soleids — koss liver du
no Lady, ja Lady.
Lady Sneer. Godt, Lady Teazle,
eg ser, at du kann vera nokot streng.
Ja, aa forsvara
Lady Teazle.
ein Ven, det er berre Rettvisa. — Men
der kjem Sir Peter; han skjemmer ut
all Moroi vaar.
(Sir Peter kjem inn).
Sir Peter. Eg er til Tenest,
mine Ladyer! (avsides) au daa, her er
heile Herket komet saman. Her ten-
kjer eg, at kvart Ord drep eins gode
Namn og Lov.
Mrs. Cand. Eg er mykjet fegjen
for, at du kjem; her er dei no fælt
strenge, og Lady Teazle er ikkje betre
enn dei andre.
Sir Peter. Ja, det maa hava
voret leidt for deg, Misstres Candour,
det torer eg sverja paa.
Mrs. Cand. Aa, dei vil ikkje vita
av, at det finst nokot godt hjaa nokon;
ja dei vil ikkje eigong høyra paa, at
vaar Ven Misstres Fure) er eit God-
menne.
Lady Teazle. No, den feite Ekkja.
som siste Kveld var hjaa Misstres Quad-
rille?
Mrs. Cand. Ja, all i Feiten
hennar er henne til Plaga, men daa ho
strævar so mykjet etter aa faa min-
kat paa den, maa me ikkje lasta henne.
Lady Sneer. Ja det er plent sant.
Lady Teazle. Ja, eg veit, at ho
liver berre av Edikk og tunn Mysa og
snører seg med Klombror, og rid paa
dei varmaste Sumardagar paa ein
liten Hest i det sterkaste Traav med
bert Hovud og Hals runt heile Ringen.
Mrs. Cand. Bgtakkar deg, Lady
Teazle, for at du forsvarar henne.
Sir Peter. Jau, det var eitt godt
Forsvar, skulde eg tru.
Mrs. Cand. Aa, Lady Teazle er
likeso streng til aa lasta paa Folk
som Miss Sallow.
Crabt. Ja, og ho er so sytsam for
aa gjelda som ein, som kann lasta
paa Folk, som ein bakvent Gauk, som
ikkje finn nokot godt under Himelen.
Mrs. Cand. Du maa slet ikkje
vera fult so streng. Miss Sallow er
sevjaskjyld med Mann min; og de maa
orsaka henne nokot; for eg kann for-
telja dykk, at ho er eit Kvende, som
strævar etter under mangein Vande aa
visa seg som ei Gjenta paa seks og
treti Aar.
Lady Sneer. Væl; men ho er
daa fager enno; og um ho heve ilt i
Augo, so kjem det av di, ho heve leset
so mykjet med Ljos, og det er ikkje
til aa undrast paa.
Mrs. Cand. Visseleg; og det er
hennar Vis; eg meinar, at det er fram-
ifraa gilt, naar me koma ihug, at det
heve vantat henne paa ei god Upp-
fostring; for eg veit, at Mor hennar
var ei Pyntseljarkona ifraa Wales, og
Far hennar var ein Sukkerbakar ifraa
Bristol.
Sir Benz. De er godlynde baae tvo.
Sir Peter æarsides) Jau, det var eit
fagert Godlynde. Soleids tala dei um
sine eigne Æittingar!
Mrs. Cand. > For min Deil kann
eg aldri tola aa høyra, at dei tala
vondt um ein Ven.
- Sir Peter.
ikkje.
Sir Benj. Ja, du er ei sedug,
god Menneskja. Misstres Candour og
eg kann sitja heile Timar og høyra
paa, at Lady Stucco preikar for oss.
Lady Teazle. Ja, Lady Stucco
er. rett som ein Ettermat til eit Maa!-
tid, liksom den franske Frukti, som me
knekka for aa finna eit Ordtøkje av
Sminke og Talemaatar.
Mrs. Cand. Væl. Men eg vil
aldri vera med aa læ til mine Vener.
Eg reiknar til deim mit Syskynbarn
Miss Ogle, og de vita alle, kvat Krav
ho gjerer, naar ein skal døma um
Vænleik. —
Crabt. Ja, visseleg; ho er den
underlegaste Ting, ein kann faa sjaa;
ho er ei Samansetjing av Anlitslag
ifraa alle Land paa Jordi.
Sør Benj. Ja, rett so.
ein irlandsk Skalle.
Crabt. Skotske Haarlokkar.
Sir Benj. Ei hollands Nos.
Crabt. - Øysterrikske Lippor.
Nei, det kann du vist
Ho heve
Sir Benj. Andlitsfarge som ein
Spanjor.
Crabt. Og Tenner som ein Ki-
nesar.
Sir Benj. Med eit Ord: Andlitet
hennar er som eit Gjæstebord i Spa,
der ikkje tvo Gjestar er av sama Land.
Crabt. Elder som ei Samankoma
av Stridsmennar i ein aalmenneleg
Ufred, der alle, likesom Augo hennar,
synst hava kvar sit avskilde Hugmaal;
og Nosi og Kinnarne er det, som paa
ei Vis sambinder alt.
Mrs. Cand. Hahaha!
Sir Peter. Forlat meg! æyvsides) —
dei eta Middagsmat tvo Gonger i Vika.
Lady Sneer. Gakk! du kjem berre
med Fantord.
Mrs. Cand. Ja, men eg er viss
paa, de skal ikkje vanta Laatt og
Løgje. — Lat meg faa Lov aa segja,
at Misstres Ogle —
Sir Peter. Min Lady, eg bed —
der er ingjen Ting, som kann stoppa
Munnen paa desse Heidersmenn. —
Men naar eg fortel deg, Misstres Can-
dour, at den Kona, som du lastar, er
ein god Ven av Kona mi, so vonar
eg, at du vil halda med henne.
Lady Sneer. Hahaha! Godt sagt,
Sir Peter, men du ér ein streng Mann
-— du tek det for rolegt med Spøk
sjølv og er for illvoren til aa tola det
hjaa andre.
Sir Peter. Aa, Lady. Sant Flog-
vit er meir i Ætt med Godlynde, enn
Lady irur.
Lady Teazle. Ja, Sir Peter, eg
trur, dei er so nær i Ætt, at dei aldri
kann verta gifte.
Sir Benj. Seg helder som Mann
og Kona, for dei er sjeldan sams.
Lady Teazle. Men Sir Peter likar
so litet all Baktale, at eg trur, at han
vilde hava det forbodet ved Log.
Sir Peter. Aa, Lady! Um det
gjekk ut paa, at Spøk maatte drivast
med Sømd, likesom naar Tala er um
Stand og Magt, og dei maatte vara um
Folks gode Namn og Lov, so vilde
månge takka for slike Loger.
Lady Sneer. Du vilde daa væl
ikkje hava burt for oss vaar Rett?
Sir Peter. Aa, Lady! So skulde
det ikkje vera tillatet andre aa tyna
Næstens gode Namn og Lov, enn gamle:
Gjentor og narrade Ekkjor.
Lady Sneer. Fy, gakk, dit Troll
Mrs. Cand. Men eg vilde ikkje
vera fult so streng imot deim, som.
berre fortelja, kvat dei høyra.
Sir Peter. Jau, Lady, eg vilde:
hava ein Rett ogso yver deim; og å
alle Tilhøve, der dei breida ut Drøsor,
skulde dei, som verta baktalade, kunna.
halda seg til den, som heve breidt ut.
Lygnerne, naar den, som hadde diktat.
deim, ikkje var aa finna.
Crabt. Væl! Eg for min Deil
trur, at der kom ingi Baktale upp-
utan slikt Grunnlag.
Sir Peter. Aa, ni av ti av slike-
vonde Ting er komne upp i slik løgleg
Spøk og Vas.
Lady Sneer. Kome, Ladyer, skal.
me ganga aa spela Kort i det andre.
Romet!
(Det kjem inn ein Tenar og Kviskrår aat Sir Peter).
Sir Peter. No skal eg koma strakst.
(avsides) Gjev eg kunde stela meg ut ifraa.
deim? (Tenaren gjeng ut).
Lady Sneer. Sir Peter,
daa væl ikkje ganga ifraa oss?
Sir Peter. Lady fær orsaka meg ;:
eg maa burt i eit vigtugt Ærend.
Men eg læt mit Gjetord etter meg:
(han gjeng).
Sir Benj. I Sanning. Lady Te-
azle, Mannen din er underleg. Bg
skulde fortelja deg nokot løglegt um
honom, naar han ikkje var Mannen din..
Lady Teazle. Aa, eg bed deg,
fortel du, lat oss faa høyra det! ce
ganga ut alle 859 nær som Josef Surface og Maria),
Jos. Surf. Eg ser, du heve ingk
Moro i dette Laget.
Maria. Korleids skulde det moroa
meg? Naar det skal vera Prov paa
Godlynde og Flogvit aa tala um Uhep-
por og Skade for Folk, som aldri
hava gjort oss vondt, so skulde eg.
ynskja, at eg var tvo Gonger so ein-
faldug.
Jos. Surf. Aa, dei synst verre,
enn dei er; for dei hava ikkje nokot:
vondt paa Hjartat.
Maria. Men daa er deira Aatferd:
enn meir aa lasta; for etter mi Mei-
ning kann ingjen Ting orsaka deira-
vonde Rødor, utan eit vondt og illt
Lynde. —
Jos. Surf. Det er vist og sant;
og det heve altid voret meg imot aa
breida ut Skamord um andre Folk
og gjera seg til av di. — Men naar
du, Maria, kann hava slika Kjenslor
for andre, kvifyr er du daa so kald
imot meg? Kan min inderlege Kjær-
leik til deg ikkje vona nokot?
Maria. Kvifyr vil du no plaga
meg paa nyt med detta?
Jos. Surf. Aa Maria, du vilde
ikkje bera deg soleids aat imot meg
og setja deg upp imot din Formyndar
Peter, naar ikkje han Ranglefanten.
Karl var betre umtykt av deg enn eg.
Maria. Det var stygt sagt. Men
kvat eg no tenkjer um den arme unge
Mann, so maa du vera viss paa det,
at eg aldri skal kjenna meg bunden
til aa gløyma honom, avdi at hans
Ulukka endaa heve skilt honom ved
hans Brors Godvilje.
Jos. Surf. Aa, Maria, gakk ikkje
ifraa meg i Sinne, eg sver ved alt,
du vik
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
