Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
83
forresten på alle andre de kjente. Ja han hadde
ikke bare ett utnavn, han hadde to. De kalte
ham: «Silke*Johan» og «Jomfrua». Og de sa,
at han brukte stå oppe på en stol når han
klædde på sig, for ikke å få smuss på buksene
sine fra gulvet.
Men der var ikke megen ringeakt i undringen.
For snakket de med ham, syntes de mest alle
sammen, at han var den klokeste kar én kunde
snakke med. Og der var ikke den ting han ikke
hadde handlag til. Og på den tid han rak om
på gårdene og sydde, brukte kjerringene tigge
og be ham om hjelp og råd når der skulde ba*
kes noget riktig fint til jul eller gilde. For de
syntes mest han forstod sig like godt på å lage
mat, som sy klær, enda så god skredder han
var.
Alle kjerringene i bygden likte ham overvet*
tes godt. Men de unge jenter syntes han var
«rar», og lo litt av ham. For aldri hadde han
hatt en kjæreste. Og aldri fjaset han med dem.
Håret bar han lengere enn skikk var. Og nu
han gikk der nådde det ham næsten ned på
skuldrene, og glinset lyst og lokket i solskinnet.
Han var litt stivbent til å begynne med. Men
myknet snart, og gikk fortere og fortere, som
hadde han hastverk.
Han vilde utover og få sig byggematerialer
ute på sagbruket.
Penger nok til å betale med hadde han ikke.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
