X orge. 175 det. gjorde ilt, um aa tele er ilt. Men dette var ikkje oftare, enn at ein lett kunde lmgsa dei gongerne det. hende paa ein vinter. Elles va.r det allt id noko forunderleg godt, fint Og ljost som fylgde han, naar han kom inn i skulen um morgonen. Ilan kunde den kunsten aa bera solskin inn i skulestova. Berre røysti hans var slik, at ein kunde verta i godlag naar han sa godmorgon." Fraa 1878 styrde Dahl skulen og var heile tida den berande kraft der. Han livde ugift, men søster hans, frk. Mette Dahl, var med honom so han hadde ein heim likevel. Ho var med i arbeidet heilo tida. öfra arbeid, tid og pen;jar og har sin store del i, at Sogn dals s kulen vart til det han no er. I 1885 vart det bygt nytt hus aat skulen. Det gamle var no for lite; sidan er det bygt, endaa meir. so trygdesummen for det heile no er omkring iü 000 hr. Alt dette er bygt for Dahl og frk. Dahl sine pengar, utan hjelp fraa nokon kant. Straks etter ny aar 90 var det 25-a årsfest paa skulen. Denne festen var siste tørningen hans. Ban liadde lenge vore so sjuk. at doktoren trudde lian ikkje vilde klare dette. Men ban kom daa med. — ,,Det gjekk ein sukk med døyvd graat, igjenom salen, daa han skulde stiga upp paa talarstolen; han kunde ikkje for vei klara det vesle stiget. Den tanke greip alle, at han hadde teke for hardt i. Det arbeidet som fall so lett, so H. M. Dahl.