Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
16.
Ikkje sparde broren
aat Balder mannfrekt landtjon, -—
himilen brann, og bergi
brast, og fjelli ristest.
Steinvangs-forken sterke
stogg fekk i seg snøgleg,
der han saag for augo
sigers-van sin bane.
17.
Glymheims gjætar graablakt
grjot-kvel skaut under fotblad, —
gudar de vilde og valda,
val-disir slikt de likte.
Urdardrengen ingi
ovlang rid daa bida
paa hogg av tryne-troll heinhardt
hæki paa liv aa taka.
b
18.
Berg-skakar, blodig mot arge
Bele-hirdi, lét gil-bjørn,
feggen fraa gjallande fjellheim,
falle i koll paa skjolden.
Der laut Stupgards styrar
sturte for hamaren rame;
bergdana-brjoten nyte
bugt vann med jotun-suggen.
19.
Men kvast grjotslitars kvatstein
kvein mot jordfødde sveinen,
i hjassen paa gygre-gjesten
jotun-heinen brotna,
so at bada i blode
or breide saar paa Eindride
staal-kvetjar støyrd i hausen
stod paa son aat Odin, —
20.
Alt til fruva aat frøkne
feggen med galdrar den balde
raude rust-tynar løyste
radt or haar-lidi bratte.
Paa sjøkonungs tun-grind synbert
ser eg desse forur;
skjold med fargar snilda
sende meg Torleiv i hendar.
Landtjone (land-tynaren) er Rungne; mannfírek,
graadig etter folk, folke-øydande. Andre nemningar paa honom her er:
Steinvangs-forken, Glymheims gjætar,
Urdardrengen, gil-bjørn, Stupgards styrar. — Kvel, hjul,
rund skive; her um skjolden til Rungne, som var av stein, —
Val-disir, valkyrjur. — Tryne-troll, sjaa s. 54. —
Hækin, graadig, forhuga. — Bele, namn paa ein jotun; hans
hird er daa jotnane. — F egge, mann, kar, gubbe. —
Bergdanir er jotnane stundom kalla; deira brjót (brytar) er daa
Tor; nyt, dugande, hæv, manneleg. — Grjot-slitar, ein som
brukar mykje stein, eller gjeng mykje paa stein, i berg og urd;
her um Rungne. — Den jordfødde sveinen er Tor, son aat
jordi og Odin. — Hjasse eller jesse, „isse“. —
Gygregjesten er Tor kalla, med tanken paa at han var hjaa
jotunkvende Groa og skulde faa henne til aa løyse heinen or skallen sin.
Eindride er eit namn paa Tor. — Den frøkne feggen er
jotunen Orvandil, med tilnamne „den frøkne“, og fruva hans
er Groa. — Rust-tynaren er heinen; bald („bold“), djerv,
kaut. — Haar-lid, sjaa s. 54. — Sjøkonungs tun-grind,
skjolden, etter di skjoldar stod som ein gard kringum skipe, som
er sjøkongens „tun“. — Fóre, far (merke), ferd, aatferd, tilburd.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
