Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Norske hirdskaldar.
Alle stadir, fyrr bokskriving kom i gang, hadde
skaldane de mykje med aa halde seg til kongar og
stormennar; — de var paa den maaten dei fekk sitt
„honorar“ i dei dagar. ÑSoleis daa og i vaart land,
etter de ein alt kann sjaa av de som er fortalt um dei
eldste skaldane de er nemnt noko um. I den fyrste
tid ser de likevel ut til dei hev vori mest umvankande
songarar aa kalle for, som fór fraa den eine kongen,
jarl eller stormann, til den andre, og de ikkje berre
hjaa dei mange de var av de slage her i lande, men
og i andre land, der norrønt maal var tala eller sky na.
Men fraa den tid Harald Haarfagre hadde gjort sitt
samlings-verk, tok de ein annan skipnad med dette.
Den norske kongshirdi vart no samlingsstaden for
flestalle norrøne skaldar, dei som vilde halde seg noko
framme daa, og skaldane vart likso fast bundne til hirdi
som andre hirdmennar. I same lage heldt de seg sidan
i lang tid utetter, med dei kongane som kom etter
Harald Haarfagre, jamvel etter de var komi til de, at
de var mest berre islendingar som dreiv med sk aldskap.
Ved den norske hirdi laut ein rett skald møte fram,
for ei stund i minsto, og faa si vigsle, og mange var
dei som hadde sitt faste tilhelde der.
Ein kann nemne ymse grunnar som gjorde den
norske kongshirdi til ein slik aarstad for skaldskap.
Millom anna er aa nemne den ting, at dei norske
kongane jamleg var velyndarar av skalds sap, og attaat
dreiv ikkje lite med denne kunsti sjølve. Um dei fleste
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
