Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
15.
Trønde-drottin! du torde
tyne skjoldar; i vreide
kvart eit bu du brenne
‘baud til kol og oske.
Hovding-ven! du med vondo
vilde henne paa jarlens
fylgjesmenn deira fule
fiendskap; undan dei rende.
16.
Laagt ved Helganes-lande
lutte seg for spjoti
folki hans Svein; saara
sveinar feige stupte.
Moøre-gramen mæte
mangt eit snøre-spjot fløygde;
ask-skjefte oddar raude
egg-djerv landsstyraı farga.
138
17,
Av fraa aude skipe
undan flydde hugfast
jarl, daa Magnus møte
meinslegt for Svein gjorde.
Hovding sigersæl lauga
i sveite eggi paa Neite;
blod sprænte paa brynte
branden, — gramen vann lande.
18.
Her-leik vart med heppe
haldin, som Magnus vilde;
emne til song um siger
slag-vinnaren lagar.
Tidt nok trønde-drottnen
og traatt sverdi ròda, —
hev daa fraa trifeld herstrid
heim sigeren bori.
2. Magnusvisur.
Snekkjune sju rudde
son aat Olav Digre;
i Sogn med sorg skal ikkje
slikt drosine frette.
2.
Vandt er de visst med heimferds
von for jarle-sveinom; _
heller hard er ferdi
hermennane vorti.
I stormen brimande baara
bròtar og rører paa sanden
hausane og leggine deira;
yvi liki sjøen uler.
8.
Sterkt i gaar saag eg store
steinar kasta og skallar
kløyvde; fast deira fylking
fór ikkje i skuri.
Ned førde me strandhogg, —
stamnen seg midt i lande
beit fast; med berre ordi
bergar ikkje Svein rike.
4,
Selunds møyar samlydt
spurde etter kven merki
bar; blodraude skjoldar,
breide, mennane hadde.
Kvendi, snøggast dei kunde,
kvasta seg gjenom skogen;
mengd avy flyande førde
fotsolar tidt til Ringstad.
5.
Nakken ber han saur-sprænt,
svime Skaane-gramen;
undrast um ikkje seg hævdar
ung-aldra Lunds konge.
Feig, etla til aa døy, dauden nær (ikkje tysk „feig“,
umannsleg). — Fløygje, slengje, kaste. — Heppe, lukke, „held“.
— Bròta, brjote og velte. — Føre ned strandhogg, føre røva
buskap fraa land ned aat skipi. — Kvaste seg, skunde seg. —
Førde fotsolar tidt til R., flydde (sprang) til Ringsted. —
Saur-sprænt, yvisprøytt med søyle og lort (skal segja so mykje
som at kong Magnus ikkje sparde seg for svaas). — Sviìm, rask.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
