- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / I. Bondestudentar. Mannfolk /
60

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

paa Rabbestad, so heitte han Monsen att hoh-oh-oh-oh!»
Men no kom ikkje Aslak Fjordan lenger.

Døri gjekk upp paa vid Vegg. Og inn steig, stor og
røseleg i sin lange blaae Slengfrakke, aalvorleg som ein
Senator, men med Skalken glyrande fram gjenom
graa-blaae kloke Augo attum Brilleglasi, og med den høge,
breide, haarsnaude Skallen liksom lysande av Aand og
Vit, — «Gammeln».

I Hælane paa seg hadde han ei Rad av Gutar som
kom for seint. Det var helst slike som høyrde med til
«Botnskrape», og som jamt var burte; men i
Latin-timane kom dei; for daa var der «saa mye Morro».
Gamlen stelte seg upp og stod og saag paa deim. Der
kom Isak Abrahamsen Opjorden i si fjørprydde
Vad-maalskufte og med eit Hovud saa urydigt som eit
Kraakereir; full hadde han vori, og vaska seg hadde
han ikkje; Bøkane sine hadde han gløymt; «gjeng’e du
reint laus du,» sagde Gamlen, «liksom Øyken i Fjelle;
he!» Der kom dei tvo unge Herrarne Wall og Presler,
finstrokne og strake, med Floshattar, Lorgnettar,
Sigarar, Spaserstokkar; dei letta fjongt paa Hatten for
«Rektor», gjorde eit Byks burtyvi Pultane og sette seg
paa sine Plassir med dundrande Applomb. «Ha, ha, ha!»
sagde Gamlen. Der kom Lars Risvold, eit herlegt
Stein-brjotar-Emne, med ein Rygg som ei Laavedør og Armar
som Eik, firkanta og svær, trufast som ein Hoggestabbe;
til Slutt Bernt Bruvik, lysande av Saapevask,
slett-kjembd og pynteleg, aalvorsam og truverdig; han
bøygde seg fint for Gamlen, men skyna snart, at han
enno var for tidleg ute.

For no gjekk Gamlen burtaat Døri og vreid ho i
Laas. Mang ein Syndar kvakk, der han sat; for no
hugsa Karane, at det var i Dag Gamlen skulde hava
Pengar for Oktober.

60

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:10 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/1-1944/0062.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free