Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Gamlemor; det gjekk nokorlunde. Helsa paa Inga; det
gjekk skralt. Han var ikkje god til aa sjaa henne; der
lagde seg ei Dimme for Augo, eller han fekk deim ikkje
upp. Men det verste var at han ikkje kunde segja noko.
Han stod og tagde som ein stor Tosk. Det var
harme-legt.
Men ved Borde vart han modigare, daa han hadde
fengi eit Glas 01. Og so rødde han i Aust og Vest; han
fortalde og fann paa, laante og laug; det galdt berre
um eitt: at Inga skulde finne det morosamt. Men det
han sagde lyddest i hans eigne Øyro som ein tom Dur.
Etter Borde var det Pipa. Vel kom det no med at
han hadde lært aa røykje; han vart sitjande hjaa
Klokkaren langt utyvi Kveldykti. Inga sat soleis til, at han
ikkje kunde sjaa henne fraa Ruggestolen sin; men han
kjende paa seg at ho var inne; og her var so
hyggje-legt. Make til koseleg Stogu hadde han ikkje set. Og
slik ein Hage, med slike Blomar, og med eit Lauv som
skalv i Sumarvinden som ei søt Kviskring, fanst ikkje
paa Jordi.
Men sidan laut Daniel paa Gjesting andre Stadir. Han
maatte til Lensmannen; og der laut han vera ikkje so
reint lite jaabæksk. Der var ikkje Raad med det;
Lensmann Ruste hadde gjort han so mykje godt. Og næste
Sundag maatte han til Grosseraren. Der vart det endaa
verre. Der var Middagslag, og han maatte sitja paa ein
Stad der alle saag han. Og vart vist fram. «Hm, vor
Protesjé,» sagde Grosseraren. «Vi understøtter ham lidt.
Vil hjelpe ham frem, ser De. Bare Bondegut; men gode
Evner, siger Rektor. Ingen Manerer, som De ser; men
det kommer sig nok!» — Daniel sveita. Og det vart
ikkje betre, daa ein av Gjestom, som vilde vera
«behagelig», gav seg til aa rose Grosseraren for denne
hans gode Gjerning, og formana Daniel til aa vera takk-
75
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
