Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
hoste. Han svelgde Hosten med ein Slurk Puns og vilde
byrja att; men no hadde heile Salen fengi Hoste. Eh!
eh! oh! oh! oh! hosta det fra alle Kantar og Kræar som
i ei Kyrkje paa Nyaarsdag, og sistpaa tok ein til aa
njose — uih! uøyh! — so det song i Veggjom; Fyren
vilde tydeleg faa Magister bibendi med til aa njose;
og han naus og naus, meir og meir hjarteleg, meir og
meir forførande: uih! he; uih! he; — men magister lét
seg ikkje lokke. So snart Hostingi og Laatten hadde
stilna nokorlunde, hogg han i att som inginting var,
skrikande paa med sine breide Vokalar og harde rivande
r’ar, so det kunde høyrast under ein Foss:
–Segja Farvæl til den Tidi, som dei fleste av oss
— visst mang ein Gong–paa vor Gute Vis (æh?
vov!) hev forbanna (Bravo! Bravo! Bravo!) som ei
Trældomstid (Mja-au). Faustis avibus (Hurra!) vil me
no — um faa Dagar — vera vaksne (Kykeliky!) og
frie Mennar — vera Studentar, mine Harrer, norske
Studentar! — Langt jublande Staak; Hurrarop,
Hauking; langt nedi ei Kraa göl ein Gauk.
Talaren lagde med mange Ord og Likningar ut den
store Skilnaden millom fyrr og no, og Daniel forstod
han so godt: Grunnskilnaden var, at Skuleguten var
nøydd til aa arbeide, men Studenten kunde gjera som
han vilde. Studenten arbeidde, naar Aanden var yvi han,
«naar Minerva vilde» (Bravo!), «og naar Minerva ikkje
vilde mine Harrer» (so vil Venus! Kykeliky!), — so
hadde Studenten det store præ, at han sjølv raadde
yvi si Fritid («Skaal!» «Hurra!» «Pereat Rector!»).
Og det vilde segja, at fraa no av var me haldne for
myndige Mennar.» Talaren drakk. Aalmenn Jubel.
Daa han skulde til att kunde han ikkje koma til Ords;
alle Hundane gav seg til aa gøy; dei skyna at no vilde
Faustis avibus: um alt gjeng vel.
82
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
