- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / I. Bondestudentar. Mannfolk /
93

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

gjekk so mykje Drøs um, og som skreiv so flirande og
ravgali paa sitt ravgalne Maal i det ravgalne Døleblade
sitt.

Rett stillt og godslegt, men med rare, blinksande
Augnekast, tok Dølen til aa fortelja, at det var
forun-derlegt i Grunnen, at tvo-tri hundra Gutar i
Tjugeaars-alderen kunde sitja saman ein heil Kveld og drikke Puns
og hava det hyggjelegt, og so ikkje halde so mykje som
ei Tale eingong for det som unge Gutar jamt var so galne
etter, nemleg Kvinna (Hurra! Hurra! Staak); Daniel
kjende ein litin heit Styng i Bryste og tenkte paa Inga;
men Berta Maria vilde og fram, og det var i Grunnen so
leidt aa vise henne ifraa seg. Men, sagde Dølen og vart
sterkare i Mæle, naar dei unge Ungkarane ikkje gjorde
si Plikt, so fekk dei gamle taka i; for Gud hjelpe oss alle,
um Kvinna vart oss ublid! Og so vilde no han freiste paa
aa ofre eit lite Røykoffer for den strenge, men likevel so
inderleg snilde Gudinna, eller Gydja, som det heitte paa
norskt; og det vilde han gjera for oss alle her, liksom dei
katolske Prestane drakk for alle sine Sokneborns Syndir;
og daa vona han, at ingin av alle desse Gutane her skulde
koma ut for anna enn godt og blidt ifraa Kvinna.

Dei sagde nok at ho var den veike og Mannen den
sterke; og det stod tilmed skrivi, at Kvinna var eit
skrøpelegt Kar; men — Skam far i det! — ho var
sterkare enn nokon visste, det Trolle; og mang ein sterk
Mann hadde ho bøygt og broti med sin vesle Finger,
liksom Huldri i Folkesegni braut Hesteskoen i tvo Bitar
med sin nakne mjuke Hendar som ingin Ting.

Heile Salen fylgde hans Ord med Samtykke og Laatt
og lystige Tilrop. For alt han sagde, kom so morosamt.
Daniel fann ei Moro berre i det at denne gamle
Styggingen, halvt Bonde og halvt Satyr, skulde tala for
Kvinna.

93

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:10 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/1-1944/0095.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free